برنامه درسي چند فرهنگي ابزار تقويت فرهنگ ملي

ازمهم ترين آسيب هاي جهاني سازي تضعيف خرده فرهنگ ها و به تبع آن تهديد فرهتگ ملي جوامع جهان سوم و تسلط فرهنگي جوامع قدرتمند بر آنهاست كشور ايران از گروه هاي فرهتگي قومي و زباني متنوعي تشگيل شده است ضرورت آشنايي با اسن گروه ها از يك سو و وحدت بين آنها از سوي ديگر بسيار مهم ميباشد يكي از رويكرد ها در خصوص شيوه برخورد با تكثر فرهنگي در جامعه رويكرد وحدت در كثرت است كه د ر آن ضمن حفظ هويت هاي قومي و توجه به خرده فرهنگ ها هويت مشترك ميان افراد جامعه تكوين ميابد در سند تحول بنيادين آموزش و پرورش بر عدم تضعيف خرده فرهنگ ها و توجه به خصوصيات جنسي جنسيتي قومي مذهبي و نيازهاي منطقه اي محلي تاكيد شده است در اين راستا برنامه درسي چند فرهنگي ميتواند با تاكيد بر ويژگيهاي فرهنگي اقليتها قومي . مذهبي زباني محلي و ... دانش و نگرش لازم در جهت تقويت و رشد فرهنگ هاي بومي و به تبع آن تقويت فرهنگ ملي ايران به عنوان يك جامعه ي چند فرهنگي را فراهم سازد در اني مقاله سعي ميشود با روش توصيفي تحليلي به بيان ضرورت و اهميت برنامه درسي چند فرهنگي به عنوان ابزاري براي تقويت فرهنگ ملي پرداخته شود