بررسي پديده دستفروشي در مترو شهر تهران وراههاي ساماندهي آن

ﻣﺘﺮو در ﮐﻼن ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان وﺳﯿﻠﻪ اي رﻓﺎﻫﯽ و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺳﺘﻔﺎده ي ﻓﺮاﮔﯿﺮ و ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ از آن، ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺗﺤﻤﻞ آﺳﯿﺐ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎي زﺷﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮاواﻧﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﮑﺪي ﮔﺮي و ﯾﺎ دﺳﺘﻔﺮوﺷﯽ در آن ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺣﻀﻮر و اﺷﺘﻐﺎل ﻣﺮدان و زﻧﺎن دﺳﺘﻔﺮوش، ﯾﮑﯽ از ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ آﺳﯿﺐ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻌﺪ از راه اﻧﺪازي ﺧﻄﻮط ﻣﺘﺮو در ﺗﻬﺮان ﺑﻮده ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻀﻞ اﻣﺮوزه اﺑﻌﺎد ﮔﺴﺘﺮدهاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺪﯾﺪه دﺳﺘﻔﺮوﺷﯽ در ﻣﺘﺮو ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و راه ﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ آن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ ﺟﻤﻊ آوري داده ﻫﺎ در آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎ ، ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﻠﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد از ﻧﻈﺮ اﻫﺪاف و ﻣﺎﻫﯿﺖ ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺎرﺑﺮدي ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. از ﻟﺤﺎظ آﻣﺎري ﻧﯿﺰ ﭼﻮن از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮده اﯾﻢ و از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ و اﺳﺘﻨﺘﺎج اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه، ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد. روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي از ﻧﻮع ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده ﺑﻮده و ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺮاﺳﺎس ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان ﺗﻌﺪاد 386 ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ اﺑﺰار ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ 8 ﺳﻮال ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﯽ ﭘﻮﻟﯽ و 11 ﺳﻮال ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﯿﮑﺎري و 8 ﺳﻮال ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﯿﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﺮاردادﻫﺎي ﺧﺎرج از ﭼﺎرﭼﻮب ﻗﺎﻧﻮن ﮐﺎر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻌﺪاد 6 ﺳﻮال ﻧﯿﺰ ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﯿﺮ واﺑﺴﺘﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ دﺳﺘﻔﺮوﺷﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﯿﻒ 5ﮔﺎﻧﻪ ﻟﯿﮑﺮت ﻃﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ .داده ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه و ﻓﺮﺿﯿﻪ اﺻﻠﯽ و ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎي ﻓﺮﻋﯽ از ﺑﻌﺪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ آزﻣﻮن ﮔﺮدﯾﺪ و راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ و واﺑﺴﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ