تأثير آموزش با رويكرد تربيت هنري برفعاليت ها ومهارت هاي هنري

در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ ﺑﺮا اﯾﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎت ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﯾﮏ ﻧﻬﻀﺖ ﯾﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ، درﺟﻬﺖ اﺣﯿﺎي ﻫﻨﺮ در ﻧﻈﺎم ﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ ﮐﻪ زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ واﺳﺘﻮاري را، ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻧﻈﺮي، ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﮐﻪ درﺳﺎﯾﻪ ي اﺳﺘﻠﺰاﻣﺎت آن ﻫﺎ، ﺗﻮﺟّﻪ واﻫﺘﻤﺎم ﻋﻤﻠﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻫﻨﺮي، در ﻧﻈﺎم ﻫﺎي آﻣﻮزش وﭘﺮورش، اﻣﺮي ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﻪ وﺑﺎﻟﻌﮑﺲ، ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ وﺑﯽ ﻣﻬﺮي ﺑﻪ آن، ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ ﻏﯿﺮ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ وﻧﺎﺑﺨﺮداﻧﻪ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﯽ ﺷﻮد. ﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ وﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻫﻨﺮ، در دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮي ﺑﻪ رﺷﺪ وﺗﻮﺳﻌﻪ در اﺑﻌﺎد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﺧﻼﻗﯽ و... از ﻧﻮ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؛وﺑﺮاﯾﻦ اﺳﺎس، ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻫﻨﺮي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺿﺎﻣﻦ اﺳﺘﻔﺎده ي ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﻨﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﮐﺎﻧﻮن ﻫﺎي ﺗﻮﺟّﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاران در ﻋﺮﺻﻪ اﺻﻼﺣﺎت ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ و اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻨﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﺨﺶ اﺳﺎﺳﯽ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي درﺳﯽ ﻣﺪارس ﺑﺪل ﺷﻮد ودر ﮐﻨﺎر ﻣﻬﺎرت ﻫﺎي اﺳﺎﺳﯽ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ اي) ﺧﻮاﻧﺪن، ﻧﻮﺷﺘﻦ، ﺣﺴﺎب ﮐﺮدن( ﮐﻪ ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭼﻬﺎرﻣﯿﻦ ﻣﻬﺎرت اﺳﺎﺳﯽ درﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درﺳﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﻮد ﺑﭙﺮدازﯾﻢ.