بررسي رابطه خودكارآمدي تحصيلي و شيوه هاي حل مسأله با سواد اطلاعاتي دانشجويان دبيري دوره كارشناسي

ﻫﺪف از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ راﺑﻄﻪ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﺑﯿﺮي دوره ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن ﭘﺮدﯾﺲ ﻧﺴﯿﺒﻪ ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1394-95 ﺑﻮد. ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻃﺒﻖ ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان ، 324 ﻧﻔﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊ آوري دادهﻫﺎ از ﺳﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ اﻟﻒ( ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﻣﻮرﮔﺎن ﺟﯿﻨﮑﺰ ، ب( ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪي ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﺣﻞ ﻣﺴﺄﻟﻪ)PSS(، ﮐﺴﯿﺪي و ﻻﻧﮓ، ج( ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻏﯿﺮ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ. ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ )ﻓﺮاواﯾﻠﯽ ، درﺻﺪ ، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ، اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﯿﺎر( و آﻣﺎر اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه در ﻧﺮم اﻓﺰار Spss ( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺿﻤﻦ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ ، ﻧﺘﺎﯾﺠﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﺑﯿﺮي دوره ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﻌﻨﺎدار )P<0.05( اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﺘﻌﺪاد ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ اﺛﺮ ﻣﻨﻔﯽ )ﮐﺎﻫﺶ( و ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دارد ، ﮐﻮﺷﺶ ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ اﺛﺮ ﻣﺜﺒﺖ )اﻓﺰاﯾﺶ( و ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دارد و ﺑﺎﻓﺖ ﻧﯿﺰ اﺛﺮ ﻣﺜﺒﺖ اﻓﺮاﯾﺶ( ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ دارد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﯿﺴﺖ و در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ، ﺷﯿﻮه درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ در ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ و ﺳﺒﮏ ﮔﺮاﯾﺶ در ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻨﻔﯽ )ﮐﺎﻫﺶ( در ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ دارد اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﺎداري )0.05 P>( ﻧﯿﺴﺖ . ﺳﺒﮏ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ ، اﻋﺘﻤﺎد در ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ و ﺳﺒﮏ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﯿﺰ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺘﯽ ﺑﺮ ﺳﻮاد اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دارﻧﺪ وﻟﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﺎدار )0.05 P>( ﻧﯿﺴﺖ.