مقايسه نگرش به مرگ، تفكر سازنده و ابرازگري هيجاني در بين زنان و مردان ميانسال شهر تهران

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه نگرش به مرگ، تفكر سازنده و ابرازگري هيجاني دربين زنان و مردان ميانسال تهران انجام شد. مواد و روش: نمونه ي اين پژوهش شامل 262نفر (122 زن، 140مرد) كه ازجامعه آماري اين پژوهش، كليه زنان و مردان 65-40 ساله شهر تهران، به روش تصادفي خوشهاي انتخاب شدند. داده هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه تفكرسازنده اپستين و ميير 1989 ، ابرازگري هيجاني كينگ و آمونز 1990 و نگرش به مرگ وونگ، پيكر و گيسر 1990 جمع آوري يافته ها: نتايج تي مستقل نشان داد كه بين نگرش به مرگ (نگرش مثبت و منفي) بين دو گروه زنان و مردان ميانسال تفاوت معناداري وجود ندارد0.05 p . همچنين بين تفكر سازنده در دو گروه زنان و مردان تفاوت معناداري وجود دارد 0.05> p. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه بين نگرش به مرگ بين دو گروه تفاوت معناداري وجود ندارد و در بين ابعادابرازگري هيجاني فقط در بعد ابراز هيجان منفي مردان نمرات بيشتري نسبت به زنان به دست آوردند. همچنين در تفكر سازنده مردان نمرات بيشتري نسبت به زنان به دست آوردند.