آموزش مهارت هاي ارتباطي بر كاهش استرس شغلي پرستاران بيمارستان

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسايي تاثير آموزش مهارتهاي ارتباطي بر كاهش استرس شغلي پرستاران بيمارستان قلب فرشچيان شهر همدان انجام گرفت. روش: پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش - شامل كليه پرستاران بيمارستان قلب فرشچيان شهر همدان كه شامل 181 نفر 142 زن، 39 مرد هستند ميباشد. نمونه آماري شامل 40 نفر از پرستاران، پس از اجراي آزمون استرس در مورد همه پرستاران و مجزا كردن كليه كساني كه در اين آزمون نمره 190 تا 285 نشان دهنده ميزان استرس بالا كسب كرده بودند به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفره آزمايش و كنترل جايگزين و برنامه آموزش مهارتهاي ارتباطي در مورد گروه آزمايش اجرا شد. ابزار پژوهش شامل برنامه مهارت ارتباطي و مقياس تجديدنظرشده استرس پرستاري تافت و اندرسون 1981 بود. به منظور تحليل دادهها از تحليل كوورايانس چند متغيري استفاده شد. يافته ها: تحليل نتايج نشان داد آموزش مهارتهاي ارتباطي بر كاهش استرس شغلي در پرستاران تاثير معنيداري دارد. نتيجهگيري: يافتههاي اين پژوهش به نوبه خود ميتواند راهگشاي تلاشهاي مفيدي در جهت آموزش، مديريت و برنامهريزي جهت برطرف نمودن استرس شغلي پرستاران باشد. پرستاران ميتوانند با اتكا به نتايج اين پژوهش از مهارتهاي ارتباطي به عنوان يكي از شيوههاي سازگاري با استرس شغلي بهره ببرند