تاثير روش آموزشي والدورف بر رشد اجتماعي نوجوانان پسر ناحيه 5 شهر اصفهان در سال تحصيلي 95-1394

هدف از اين پژوهش بررسي اثر روش آموزشي والدورف بر رشد اجتماعي در بين نوجوانان و همچنين بررسي تاثير روش مذكور بر رشد اجتماعي نوجوانان در بعد مسيوليت پذيري بود. جامعه مدنظر اين پژوهش نوجوانان پسر ناحيه 5 آموزش و پرورش شهر اصفهان بوده كه به روش نمونه گيري در دسترس،دانش آموزان پايه تحصيلي كلاس هفتم دوره اول متوسطه در مدرسه غيرانتفاعي شهيد ايران دوست به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش شبه تجربي يوده و ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، پرسشنامه اليس وايتزمن 1990 بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها پس از جمع آوري، بازبيني و پردازش، از نرمافزار SPSS و براي آزمون فرضيه هاي تحقيق از تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج حاصل نشان داد كه، فرضيه اصلي تحقيق با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس با كنترل پيش آزمون با توجه به 0.05