مطالعه تطبيقي ميزان سلامت عمومي وحمايت اجتماعي درافراد دچارسوء مصرف مواد وافراد سالم

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه سلامت عمومي و حمايت اجتماعي در افراد وابسته به مواد و جمعيت سالم انجام گرفت. روش: اين پژوهش از نوع مطالعات علي- مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه افراد معتاد به مواد مخدر مراجعه كننده به مراكز درماني ترك اعتياد شهر اصفهان در سال 1395 بودند. از اين جامعه نمونه اي به حجم 120 نفر 60 نفر معتاد به مواد مخدر به روش نمونه گيري در دسترس و 60 نفر فرد بهنجار به روش در دسترس پس از همتاسازي از نظر سن، جنسيت و تحصيلات انتخاب و پرسشنامه هاي سلامت عمومي كلبرگ 28-GHQ و حمايت اجتماعي (فلمينگ) را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS به روش تحليل واريانس چند متغيري MANOVA و آزمون بون فرني انجام گرفت. يافته ها : اين تحقيق نشان داد كه معتادان از سلامت روان 26.36=F ، 0001/0 < P ؛ و حمايت اجتماعي 27.36=F ، 0001/0 < P كمتري نسبت به افراد سالم برخوردارند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل مي توان عنوان كرد افراد معتاد در مرحله اول افرادي آسيب پذير از نظر روانشناختي بوده و نياز به مشاوره، حمايت و درمان دارند. محبوس كردن، دور نگه داشتن از جامعه و تنبيه آنان درمان مطلوب نيست چرا كه راه هاي فوق نه تنها مشكلات و درد هاي يك معتاد را التيام نمي بخشد بلكه منجر به گسترش نابهنجاري ها و اختلالات رواني فرد معتاد مي گردد و طبعا گرايش براي مراجعه مجدد به مواد مخدر را افزايش مي دهد.