بررسي رابطه بين عدالت سازماني و تعهد سازماني با رضايت شغلي كاركنان ادارات نواحي سه گانه آموزش وپرورش شهر كرمانشاه

هدف از اين تحقيق، بررسي رابطه عدالت سازماني و تعهد سازماني با رضايت شغلي كاركنان ادارات نواحي سه گانه آموزش و پرورش شهر كرمانشاه بود. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري داده ها توصيفي از نوع پيمايشي و همبستگي مي باشد. جامعه آماري در اين تحقيق شامل 226 نفر از كارشناسان و كارشناس مسيولان ادارات نواحي سه گانه آموزش و پرورش شهر كرمانشاه است كه از بين آنها نمونه اي به حجم 149 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي تك مرحله اي انتخاب شدند و در نهايت تعداد 138 پرسشنامه كه به طور كامل پاسخ داده شده بودند، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي گردآوري داده ها از سه پرسشنامه رضايت شغلي اسميت، كندال و هيولين 1969 ، پرسشنامه عدالت سازماني نيهوف و مورمن 1993 و پرسشنامه تعهد سازماني آلن و ماير، 1984 استفاده گرديد. روايي پرسشنامه ها با استفاده از نظرات كارشناسان و صاحبنظران تاييد گرديد و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ براي براي پرسشنامه رضايت شغلي 0.94 ،پرسشنامه عدالت سازماني 0.91 و پرسشنامه تعهد سازماني 0.95محاسبه گرديد. نتايج حاصل از بررسي فرضيه هاي تحقيق نشان داد كه، نتايج حاصل از بررسي فرضيه هاي تحقيق نشان داد كه بين عدالت سازماني و ابعاد آن و همچنين بين تعهد سازماني و ابعاد آن با رضايت شغلي كاركنان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. همچنين نتايج آزمون T نشان داد كه بين ميزان رضايت شغلي كاركنان زن و مرد تفاوت معناداري وجود ندارد. ساير نتايج حاكي از آن بود كه عدالت سازماني و تعهد سازماني تاثير مثبت و معناداري بر رضايت شغلي كاركنان دارند.