بررسي رابطه آموزش مهارت هاي زندگي با ميزان بازگشت پذيري اعتياد بيماران مرد مراجعه كننده به كلينيك هاي ترك اعتياد در استان البرز

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر پيش گيري از عود اعتياد جوانان مبتلا به اعتياد انجام شده است. دراين پژوهش تجربي 100 نفر از معتادان كه در مراكز درمان اعتياد استان دوره سم زدايي را با موفقيت به پايان رسانده بودند، در دو گروه آزمايشي ( 50 نفر) و كنترل ( 50 نفر) بررسي شدند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه اي تحت آموزش مهارت هاي ده گانه قرار گرفتند و گروه كنترل در انتظارآموزش ماندند. همه شركت كنندگان در پژوهش، در آغاز و پايان پژوهش و دو ماه بعد از پايان آموزش مهارت ها، از نظر مورفين ادرار، مورد سنجش قرار گرفتند. براي تحليل داده ها روش هاي آمار توصيفي و آزمون خي دو به كار برده شد. نتايج آزمون خي دو گوياي معني دار بودن تفاوت دو گروه از لحاظ ميزان بازگشت پذيري اعتياد در مرحله پس آزمون و پيگيري بود خي دو : 6.57 و درجه آزادي: 2. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه آموزش مهارت هاي زندگي بر پيش گيري از عوداعتياد جوانان مبتلا به اعتياد موثر است هم چنين نتايج تحقيق نشان مي دهد كه با بهره گيري از روش تاپسيس در جهت رتبه بندي مهارت هاي زندگي متناسب با اثربخشي هر مهارت بر پيشگيري از عود اعتياد بيماران برحسب اوزان مورد محاسبه در هر شاخص؛ مهارت مقابله با هيجان ها ، مهارت مقابله با استرس ، مهارت تصميم گيري ، مهارت ابراز وجود ، مهارت خود آگاهي ، مهارت تفكر نقاد ، مهارت برقراري ارتباط موثر ، مهارت روابط بين فردي ، مهارت همدلي ، مهارت تفكر خلاق به ترتيب ،بيشترين تاثيرگذاري بر بيماران را داشته اند.