نقش دلبستگي به مكان در هويت بخشي به منطقه جنگلي ناهارخوران گرگان

شهرها به عنوان مكان زندگي و فعاليت انسان نه تنها بخش مهمي از محيط مي باشند بلكه علاوه بر تأثيرگذاري بر محيط زيست باعث بهبود كيفيت زندگي، احساسات و ايجاد حس دلبستگي به مكان مي گردند و از آنجا كه ادراك مكاني نتيجه تعامل انسان با عناصر درون محيط است، وجود مناطق طبيعي بكر مي تواند به عنوان يك عنصر طبيعي در شهر، در هويت مندي آن تأثير به سزايي داشته باشد. اين پژوهش با انگيزه توجه به اهميت دلبستگي و ابعاد آن با تبيين شاخص هاي دلبستگي به مكان،نقش آن را در ايجاد مطلوبيت و هويت منطقه جنگلي ناهارخوران گرگان بررسي مي كند. پژوهش مذكور با روش مطالعه نمونه موردي و مطالعات ميداني و مصاحبه حضوري با شهروندان گرگاني و گردشگران و بازديدكنندگان از ناهارخوران و تحليل آن با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي انجام شده است. با توجه به نتايج حاصله ميتوان اينگونه استنباط نمود كه ماهيت وجودي منطقه ناهارخوران باعث ايجاد نوع خاص دلبستگي افراد به آنجا گرديد تا به اين حد كه اكثر بوميان حداقل ماهي و غيربوميان در صورت مراجعه به شهر گرگان بطور حتم به اين منطقه مراجعه به شهر گرگان بطور حتم به اين منطقه مراجعه مي نمايند. اميد است با استناد نتايج تحقيق بتواند عوامل موثر بر ايجاد دلبستگي به منطقه جنگلي ناهارخوران به عنوان يك مكان هويت مند براي ساكنين و گردشگران اين شهر را در جهت ايجاد برنامه ريزي صحيح در اين زمينه به مسئولين امر كمك نمايد.