مشاركت شهروندي ابزاري كارآمد در بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده

مشاركت در زندگي اجتماعي سابقه اي طولاني دارد اما امروزه مفاهيم جديدي از آن در برنامه ريزي شهري رواج پيدا كرده است، در گذشته و فرهنگ هاي مختلف و تمدن هاي جهاني مشاركت تحت عنوا نام هاي ديگر نظير (همياري، دگرياري، همدلي و ...) وجود داشته و حتي در اديان آسماني نيز تعاون و كمك به ديگران بسيار مورد توصيه قرار گرفته است. اما با اين همه تشويق و سفارش به مشاركت در عمل كمتر اتفاق مي افتد. انسان در زندگي روزمره با عرصه هاي مختلفي مواجه مي شود كه شامل عرصه هاي خصوصي و جمعي (عمومي) مي باشد كه در عرصه هاي خصوصي انسان به تنهايي قادر به اداره فضاي زندگي خود مي باشد ولي در عرصه هاي عمومي با توجه به اينكه منافع او با منافع ديگران تلاقي پيدا مي كند مشاركت نقش خود را براي ادامه زندگي جمعي نمايان مي كند. با توجه به بيشينه همياري و مشاركت در بسياري از كشورهاي جهان جلب مشاركت مردم در طرح هاي بهسازي و نوسازي و مشاركتساكنن در طرح هاي اجرايي باعث بدست آمدن نتايج مثبتي نظير كاهش بار مالي دولت، تسريع انجام طرح با در نظر گرفتن نيازهاي ساكنين، رضايت شهروندان و بالا رفتن ميزان همكاري هاي اجتماعي مي گردد كه در نهايت منجر به افزايش حس تعلق ساكنين مي شود. در اين مقاله سعي شده است تعريف مشخصي از مشاركت شهروندي، موانع آن ارائه شه و به راهبرد هاي كلي جهت مشاركت مردم در طرح هاي بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده شهري پرداخته شود.