بررسي معماري انعطاف پذير با نگرش صرفه جويي منابع (زمين) نمونه موردي: فضاهاي معماري

اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﻫﺮ وﺿﻊ و ﻫـﺮ ﻣﺤـ ﯿﻂ وﺑـﻪ ﻣﻔﻬـﻮم ﺳـﺎدﮔ ﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮﭘـﺬ ﯾﺮي ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮرﺳﺎزﮔﺎري وﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن ﺑﺮاي ﻣﺤﯿﻂ وﺗﻐﯿﯿﺮات آن درﻣﻮﻗﻌﯿﺘﻬﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺑﺎﺷـﺪ.در ﻣﻌﻤـﺎر ي و ﻃﺮاﺣـ ﯽ ﻣﺤـ ﯿﻂ ﻣﻨﻈﻮر ازواژه اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي،ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻓﻀﺎي اﻧﺴﺎن ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻐﯿﯿﺮ در آن ﺑﺮاي دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ،ﻧﯿﺎزﻫﺎ و ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ اﺳﺖ. ﺑﺮاي دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻓﻀﺎﯾﯽ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ،ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﺎزﻧﺪه ﯾﺎ اﺟﺰاي آن ﻧﯿﺰ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﮑﺎن ﻫـﺎ ﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﻣﻨﻈﻮرﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر آﯾﻨﺪ ، در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮐﺎرﺑﺮي ﻣﺸﺨﺺ و ﻣﺤﺪودي ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي را ﺑﻪ ﮐﺎرﺑﺮان ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻋﺮﺿـﻪ ﭼﻨـ ﯿﻦ ﮔﺰﯾﻨـﻪ ﻫـﺎي را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ داراي ﮐﯿﻔﯿﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ آن را اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯿﻢ. ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ،اراﺋﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾــﯽ ﺑﺮاي ﺗـﺎﻣ ﯿﻦ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي در ﻣﺴﮑﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻬﺒﻮد ارﺗﻘﺎء ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﻌﻤﺎري داﺧﻠﯽ اﺳـﺖ.ﻃﺮاﺣ ﯽ ﻣﺴـﮑﻦ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮﯾﮑﯽ ازﻧﮑﺎت ارزﻧﺪه اﺳﺖ اﻣﺮوزه ﺑﺎﺗﻐﯿﯿﺮاﻟﮕﻮي زﻧﺪﮔﯽ وﺳﺎﺧﺘﺎرﺧﺎﻧﻮادﻫﻬﺎ،ﻧﯿﺎزاﻓﺮاد ﺑﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﺴﮑﻮن درﺣﺎل ﺗﻐﯿﯿﺮودﮔﺮﮔﻮﻧﯽ اﺳﺖ .ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺧﺎﻧﻪ ي دﯾﺮوزﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده،دﯾﮕﺮﻣﻨﺎﺳﺐ ﻓﺮداي اوﻧﯿﺴﺖ وﻋﺪم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﻮﻟﻪ اﻧﻌﻄـﺎف ﭘﺬﯾﺮي درﻃﻮل زﻣﺎن ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪﻋﻤﺮﮐﻢ وﺑﺎزدﻫﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮدي ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻣﺸﮑﻼت زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄـ ﯽ رادرﭘـ ﯽ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع،روش ﺗﺤﻘﯿﻖ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي و ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻌﻤﺎري اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ ﺑﺎ ﻧﮕﺮش ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﯾﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ