بهسازي پايداري شيرواني با استفاده از سيستم تركيبي ريزشمع و ژئوگريد (CMG)

ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺷﯿﺐ ﻫﺎي ﺧﺎﮐﯽ ﯾﮑﯽ از ﻣﺒﺎﺣﺚ ﭘﺮﭼﺎﻟﺶ و ﺑﺤﺚ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ در ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ژﺋﻮﺗﮑﻨﯿﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﺴﺘﺮش روز اﻓﺰون ﺷﻬﺮﻫﺎ ﮐﻤﺒﻮد زﻣﯿﻦ ﻫﺎي ﻣﺴﻄﺢ و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ ﺿﺮوري ﺟﻠﻮه ﻧﻤﺎﯾﺪ. روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﻫﺎي ﺧﺎﮐﯽ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ رﯾﺰﺷﻤﻊ ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪ)CMG( ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ روش ﻫﺎي ﺗﺴﻠﯿﺢ ﺷﯿﺐ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﺮم اﻓﺰار PLAXIS 2D اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻣﺪل ﺳﺎزي ﻫﺎي دو ﺑُﻌﺪي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش اﺟﺰاء ﻣﺤﺪود را دارد. در ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﭼﻮن ﺷﯿﺐ ﺷﯿﺮواﻧﯽ)30 ﺗﺎ 45 درﺟﻪ(، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ردﯾﻒ رﯾﺰﺷﻤﻊ ﻫﺎ)5 ﺗﺎ 18/5ﻣﺘﺮ(، ﻃﻮل رﯾﺰﺷﻤﻊ ﻫﺎ)20 ﺗﺎ 30 ﻣﺘﺮ(، ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺤﻮري ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪ)35 ﺗﺎ KN/m110( و زاوﯾﻪ اﺻﻄﮑﺎك داﺧﻠﯽ ﺧﺎك)30 ﺗﺎ 45 درﺟﻪ( ﺑﺮ ﺿﺮﯾﺐ اﻃﻤﯿﻨﺎن و ﺑﯿﺸﯿ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﺗﺴﻠﯿﺢ ﺷﺪه، دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ 1( ﮐﺎﻫﺶ ﺷﯿﺐ ﺷﯿﺮواﻧﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ زاوﯾﻪ اﺻﻄﮑﺎك داﺧﻠﯽ ﺧﺎك ﺑﻪ ﺷﺪت ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺷﯿﺮواﻧﯽ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار داده و ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮد ﭘﺎﯾﺪاري ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد 2( ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ ي اﻓﻘﯽ ﺑﯿﻦ ردﯾﻒ رﯾﺰﺷﻤﻊ ﻫﺎ و اﻓﺰاﯾﺶ ﻃﻮل رﯾﺰﺷﻤﻊ ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺿﺮﯾﺐ اﻃﻤﯿﻨﺎن و ﮐﺎﻫﺶ اﻧﺪﮐﯽ در ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد 3 ( ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮات ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺤﻮري ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﺪاري ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺤﻮري ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪ ﺿﺮﯾﺐ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن آن ﺗﺎ ﻣﻘﺪاري ﮐﺎﻫﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ از آن ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪ.