بررسي كيفيت زيبايي در منظر شهري بر اساس مفهوم ديدهاي متوالي مطالعه موردي : منطقه پيشكوه تربت حيدريه

با توجه به گرايش فطري انسان به زيبايي و تاثير گذاري آن بر همه ابعاد زندگي و از طرف ديگر اهميت زيبايي و جذابيت منظر در مطلوبيت زندگي شهروندان و تفسير آنان از محيط زندگيشان، تلاش در راستاي شناخت و ايجاد اصول زيبايي شناختي در منظر شهر، به عنوان امري مهم و اجتناب ناپذير اهميت مي يابد. از اين روي پژوهش حاضر به دنبال آن است تا دراستاي دستيابي به هدف اصلي كه ارزيابي كيفيت هاي موثر بر زيبايي شناسي منظر شهري است، با استفاده از روش توصيفي تحليلي، پس از بررسي مفهوم منظر، -سير تكامل و جايگاه آن در مولفه ها و نظام هاي طراحي شهري، به ارايه كيفيت هاي عام معرفي شده توسط انديشمندان مختلف براي محيط مطلوب پرداخته و در نهايت پس از گزينش كيفيت خوانايي، تباين را به عنوان اصل و زير كيفيت برگزيده و دربرگيرنده بسياري ديگر از اصول مورد بررسي قرار داده و تاثير آن را بر زيبايي شناسي از طريق ارايه تعدادي شاخص عيني و تكنيك ديدهاي متوالي كالن در محور مسير گردشگري پيشكوه تربت حيدريه بررسي كند. نتايج تحليل و بررسي ها در سكانس هاي سه گانه محور حاكي ازمطلوب بودن شاخص ها در اين محور است؛ گرچه شدت و ضعف شاخص هاي مختلف در سكانس ها اندكي متفاوت مي باشد. در پايان نيز پيشنهاداتي جهت افزايش مطلوبيت و كيفيت سكانس ها در راستاي زيبايي آنها بر اساس شاخص هاي تباين ارايه شده است .