تهيه مدلي انعطاف پذير جهت مسير يابي تخليه اضطراري شهر در بحران هاي ناشي از تهاجم با استفاده از GIS (نمونه موردي:شهرگرگان)

تخليه جمعيت و روان سازي بار ترافيك به منظور دور نمودن مردم از منبع خطر به منظور امدادرساني به موقع و اعمال صحيح مديريت بحران از اهداف مهم مديران شهري است. از اين رو ضرورت وجود مدلي انعطاف پذير براي مسيحيان پي تخليه اضطراري شهر در راستاي طراحي و انجام پيش بيني هاي لازم در بحران هاي ناشي از تهاجم (مانند حملات تروريستي) به روشني مشاهده مي شود. تحقيق حاضر در صدد است نسبت به ارايه مدلي انعطاف پذير جهت تجزيه و تحليل و شناسايي مسيرهاي تخليه اضطراري در شهر گرگان اقدام كند. لذا ساختمان اصلي شهرداري گرگان با توجه به مركزيت شهر به عنوان هدف حمله گروه هاي تروريستي انتخاب شده است. اين تحقيق كاربردي بود و روش انجام آن تحليلي - توصيفي و پيمايش مبنا است. ابزار جمع آوري داده هاي مورد نياز در اين پژوهش مصاحبه با كارشناسان پدافند غيرقابل، امنيتي انتظامي و مديريت بحران و نيز روش اسنادي و پيمايش پاي ميداني است. تجزيه و تحليل به صورت كمي و كيفي با نرم افزار ArcGIS صورت مي گيرد. با توجه به نوع حادثه سه سناريو جهت بررسي تهيه گرديد: 1.انتقال جمعيت مراكز اسكان اضطراري. 2. انتقال جمعيت مستقر در مراكز اسكان اضطراري به مراكز اسكان موقت خارج از شهر. نتايج نشان مي دهد مسيرهاي اصلي منتهي به نقطه حادثه با توجه به عزيز بودن و دسترسي آسان آن ها به ساير مناطق از بهترين اولويت جهت استفاده به عنوان مسير تخليه اضطراري به لحاظ سرعت و زمان برخوردار مي باشند. بنابراين لازم است اصلاحاتي در شبكه معابر اين مناطق به لحاظ دسترسي و پهناي مسيرها صورت گيرد. همچنين قابليت مسدود نمودن بخشي از مسير، يك طرفه كردن و .... نشان از كارايي مدل تهيه شده دارد.