ارزيابي دو نمونه از بافت شهري متفاوت (جديد و قديم) با تاكيد بر پيكره بندي فضايي و نظام سلسله مراتبي فضاهاي عمومي با استفاده ازSpace Syntax (اصفهان محله حكيم و سپاهانشهر)

امروزه رشد روزافزون شهرنشيني و شهر گرايي، افزايش بيرويه جمعيت و توسعه شهري مشكلات زيادي را براي شهرنشينان به همراه داشته است و مراكز شهري كه داراي بالاترين تعاملات اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و مذهبي بودند. به مرور زمان با گسترش بيرويه شهرها و رشد روزافزون استفاده از اتومبيل، معضلات ترافيكي در مراكز شهري قديمي پديدار شد. مطالعات نشان مي دهد آنچه موجب پديد آمدن مشكلات در بافت و محله هاي شهر شده، ناديده گرفتن و عدم نگاه ساختاري به روابط فضايي به عنوان جزء در ارتباط با كل سيستم شهري است .بنابراين ضرورت شناخت و بررسي ارزشهاي ساختار فضايي بافتهاي قديم و جديد از ملزومات تحقيق حاضر است. در شهر بافت هايي هستند كه نسبت به ساير بافت هاي شهري به لحاظ، كالبدي، اجتماعي و اقتصادي ناكارآمدتر هستند؛ كه يكي از عوامل موثر بر بروز اين پديده را مي توان ناكارآمدي شبكه ارتباطي دانست. بافت هاي شهري از منظر شبكه ارتباطي همواره با دو مشكل اصلي روبرو هستند؛ كه اولي مربوط به ناكافي بودن شاخص كالبدي شبكه معابر در شناسايي معيار نفوذپذيري است؛ و دومي مربوط به انزواي كالبدي ناشي از ضعف دسترسي است. مقايسه بافت قديم و جديد در ايران با چارچوب هايي ميتواند مبناي علمي و قابل قبولي براي آسيب شناسي محلات جديد و شناسايي راهكارهاي ساماندهي آنها در ارتباط با شهر باشد.هدف اين مقاله ارزيابي دو نمونه بافت متفاوت (بافت قديم و جديد) هست و شناسايي ساختار فضايي مناسب با توجه به ويژگي هايي در بافت قديمي و تاريخي و مقايسه آن با بافت جديد و اتصال آن با پيكره شهر مدنظر است. بر اين اساس در اين مقاله پاسخ به سوال زير دنبال ميشود: ساختار فضايي و الگوي حركت در بافت قديم و جديد چگونه است روش تحقيق در اين مقاله ارزيابي بوده است و استراتژي تحقيق نمونه موردي و از نوع كاربردى است و روش جمعآوري اطلاعات اسنادى ، ميداني و مشاهده است.. امروزه روش هاي تجزيه و تحليل فضايي توسعه يافته است و براي درك بهتر طرح هاي استفادهشده است.روش هاي Depth map جديد قبل از اجرا و تطبيق با دنياي واقعي از روش تحليل چيدمان فضا با نرم افزار پيكربندي فضايي، فضاهاي شهري با استفاده از گراف ارتباطي نمايش داده و الگوهاي را Space syntax جديد چيدمان فضا شناسايي مي كند كه مي تواند براي ساختارهاي شهري و الگوهاي حركت مورد استفاده قرار گيرد. اين پژوهش با ارزيابي شاخص هاي ساختار فضايي شبكه ارتباطي در دو نوع بافت متفاوت (قديمي و جديد) در شهر اصفهان انجام گرفته است كه بافت قديمي و تاريخي حكيم در مركز شهر اصفهان در منطقه سه بوده و بافت جديد سپاهانشهر در منطقه پنج اصفهان مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان ميدهد با به كارگيري شاخص هاي موردنظر در نتايج تحليل چيدمان فضا بافت قديم و جديد شهر باوجود مجاورت باهم پيوندترين و در دسترسترين معابر شهري، نتوانسته اند درگذر زمان به خوبي با ساختار جديد شهر ارتباط برقرار كنند به عبارتي، اتصال معابر دروني محلات و دسترسي به درون بافت با كل شهر كم و توجه به طراحي مركز محله با اين روش مطلوب است و بافت جديد را بايد آسيب شناسي و جهت ساماندهي آن در ارتباط با شهر و ايجاد حس هويت ايجاد كرد.