مدلسازي شدت تصادفات راه هاي برون شهري بر اساس پارامترهاي انساني و محيطي

هدف اين مطالعه بررسي متغيرهاي تاثيرگذار در شدت تصادفات خودروهاي سواري در معابر برون شهري مي باشد. بدين منظور از داده هاي تصادفات برون شهري استان زنجان در طي چهار سال استفاده شده است. در اين مقاله سعي بر اين است كه تاثير عوامل محيطي و عوامل انساني به صورت گسترده مورد بررسي قرار گيرد. با توجه دو سطحي بودن (جرحي و خسارتي) متغير وابسته، روش رگرسيون لجستيك دو گانه روش مناسبي براي مدلسازي مي باشد. در اين مطالعه تاثير متغيرهايي مانند نوع راه ، نوع برخورد ، علت تامه تصادف ، وضعيت هوا ، نوع مسير ، موقعيت تصادف ، وضعيت روشنايي ، فصل وقوع تصادف ، جنسيت ، تحصيلات وكمربند بر شدت تصادفات مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه تصادفات خروج از جاده و واژگوني شدت بالايي دارند و همچنين تصادفاتي مثل انحراف به چپ و عدم توجه به جلو كه با سرعت بالايي اتفاق مي افتد از شدت تصادف بيشتري برخوردارند، همجنين بستن كمربندحدود 15 برابرمي تواند شانس وقوع تصادف جرحي به جاي تصادف خسارتي را كاهش دهد. اين مطالعه نشان داد افرادي كه داراي تحصيلات دانشگاهي هستند در مقايسه با ديگران شانس وقوع تصادف جرحي كمتري دارند.