بررسي و شناخت ويژگي هاي خانه هاي سنتي ايراني و ارائه راهكار در جهت بهبود مجموعه هاي مسكوني

در گذشته جنبه هاي معنوي در ساخت خانه و استفاده از آن بر ويژگي سرپناه بودن صرف خانه ارجحيت داشته است. اما امروزه غفلت از نيازهاي روحي و رواني ساكنان و توجه به ويژگي هاي سرپناهي در ساختن خانه باعث كمتر شدن نقش آن در هويت بخشي به انسان شده است. از اينرو ساخت وسازهايي انجام مي شود كه از الگوي سنتي مسكن ايراني- اسلامي فاصله گرفته اند. اين در حالي است كه با بهره گيري از تجربه هاي نياكان در ساختن خانه هاي باهويت ميتواند چاره اي براي كاهش بي هويتي باشد. در اين راستا اين پژوهش با بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي و مشاهده چندين خانه ايراني به بررسي مفاهيم ارشمند در خانه هاي سنتي ايران زمين پرداخته است. يافته هاي پژوهش نشان ميدهد كه سلسله مراتب دسترسي، توجه ويژه به طبيعت، زندگي جمعي، تفكيك قلمروها، حفظ حريم فردي و خانواده، توجه به ميهمان و ... از نكاتي است كه در خانه ايراني از اهميت بالايي برخوردار است. در اين راستا راهكارهايي در جهت بهبود مجموعه هاي مسكوني با توجه به موارد گفته شده ارايه شده است.