بررسي روابط مدت زمان دوام زلزله موجود

تحليل خطر لرزهاي يكي از روش هاي معتبر در تعيين شتاب مبناي طرح ميباشد و از عوامل موثر در تحليل خطر لرزه تعيين مدت زمان دوام زلزله است. مدتزمان دوام زلزله بر نيازهاي لرزه اي مانند شكل پذيري پسماند و تعداد معادل چرخه تاثير مي گذارد. از ديدگاه ژيوتكنيك نيز، مدت زمان دوام زلزله اثرات عميقي بر رفتار خاك غيراشباع دارد و جهت ارزيابي پتانسيل روان گرايي مورد استفاده قرار مي گيرد .معادلات منتشر شده براي پيش بيني مدت زمان حركت قوي زلزله كم مي باشد و بيانگر اين است كه به اندازه ي كافي مورد توجه قرار نگرفته است. دراين تحقيق سعي شده كه با مقايسه روابط ارايه شده پاسخ آنها را در بستر خاك و سنگ ارزيابي كند .مدل ارايه شده توسط لي در اكثر نمودارها كمترين پاسخ را دارد و بعد از آن مدل كمپتون و استوارت و رابطه ي بومر به ترتيب محافظه كارانه تر است. مدل ونكي و يغمايي سابق در فواصل نزديك و رابطه ي افشاري در فاصله هاي دور بيشترين پاسخ را داراست. درضمن بر پايه ي نتايج اين مطالعه مشاهده مي شود كه در فواصل دورتر و با افزايش بزرگاي زلزله پاسخ مدل هاي مختلف به هم نزديكتر ميشود.