بررسي تأثير ارتفاع و شكل مقطع در وزن روسازه ي پل‌هاي بتني پيش تنيده

پل ها از مهم ترين سازه هاي مهندسي به شمار مي روند كه با توجه به وسعت و عظمت آن ها، هزينه زيادي صرف طراحي و ساخت آن ها مي شود. در ميان انواع پل ها، پل هاي بتوني پيش تنيده به دليل استفاده اقتصادي تر از مصالح و دوام مناسب تر از محبوبيت بيشتري در ميان مهندسان برخوردار هستند. اين پل ها به اشكال (مقاطع) و روش هاي مختلفي طراحي و اجرا مي شوند. در پل هاي بتني با بلندتر شدن دهانه وزن پل حاكم بر طراحي مي شود و تاثير بارزنده كم رنگ مي شود و همچنين كاهش وزن پل تاثير بسزايي در كاهش نيروي زلزله بار در پل دارد. در طراحي ابعاد مقطع عرضي در پل ها ضوابط خاصي در آيين نامه هاي طراحي پل در نظر گرفته شده است. در اين تحقيق ضمن بررسي ضوابط و آيين نامه هاي بارگذاري پل هاي ايران و طراحي پل آشتو در اين خصوص وزن روسازي پل هاي با طول دهانه و عرض يكسان و مقاطع عرضي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين مطالعات پارامتري روي تصوير پارامترها و حقوق مقطع و تغييرات آن در طول دهانه و نيز مقاومت فشاري بتن مصرفي بر وزن روسازه صورت گرفته است. در اين راستا مدل هاي عددي متعددي طراحي شده و مورد مقايسه قرار گرفتن. نتايج نشان دهنده اين است كه در بين مقاطع مختلف، مقطع جده تك سلولي با تغييرات ارتفاعي سهمي شكل داراي كمترين وزن را سازه مي باشد. در نتيجه در طراحي پل ها بايستي نوع مقطع بسيار با دقت تعيين شده و مورد بررسي قرار گيرد.