بررسي رابطه توسعه فرهنگ شهري و تعامل بصري در گرافيك محيطي و نقش آن در آرام سازي بصري فضاي شهري

با افزايش جمعيت در شهرهاي بزرگ و گرايش مردم به سمت شهر نشيني و و زندگي هاي ماشيني ، احساس نياز به ارتقا كيفيت محيط شهري و اقداماتي آگاهانه در زمينه پرورش و شكوفايي فكري جامعه فزوني يافته است . از جمله اين اقدامات ميتوان به نقش تاثيرگذار زيباسازي فضاهاي شهري و اثر بسزاي دانش گرافيك در اين زمينه اشاره كرد . از آنجا كه گرافيك محيطي نوعي زبان ارتباطي و تاثير گذار بر مسايل فرهنگي و اجتماعي است ، استفاده از آن در آرام سازي بصري اجتماع و توسعه فرهنگ شهري نقشي حايز اهميت را داراست . هدف از اين پژوهش بررسي رابطه توسعه فرهنگ شهري و تعامل بصري در گرافيك محيطي و نقش آن در آرام سازي بصري فضاي شهري و نقش بي بديل آن در پيشرفت فرهنگ جامعه و همچنين تاثير گرافيك محيطي در بالا بردن كيفيت زندگي شهري و آرامش رواني جامعه است . روش تحقيق توصيفي - تحليلي و روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني مي باشد . نتايج بدست آمده به اين امر اشاره دارد كه گرافيك محيطي شامل ابعاد گسترده ي فرهنگي و زيباشناسي در جامعه مي شود تا بتواند پاسخگوي نياز روحي و حس زيبايي شناسانه افراد جامعه باشد و با ابداع جذابيتهاي تصويري خلاقانه به ادراك هويت از فضا ارتقا بخشد . اين امر باعث آرامش و آسايش و نشاط در افراد ميشود و به مرور موجب افزايش سطح فرهنگ جامعه مي شود .