مطالعه آزمايشگاهي تأثير دبي نانوسيال بر ضريب كلي انتقال حرارت نانوسيال اكسيد آلومينيم – آب در يك رادياتور در رژيم جريان آرام

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير دبي نانوسيال بر ضريب كلي انتقال حرارت (U) نانوسيال اكسيد آلومينيم آب در يك – رادياتور در رژيم جريان آرام مي باشد. كه در راستاي ترويج فناوري نانو در كشور و براي راه گشايي جهت تفكر پژوهشي در زمينه نانوسيال و در نتيجه كاربردي كردن آن در صنايع مختلف مي باشد. در صورت كاربردي شدن استفاده از نانوسيال يكي از مشكلات اصلي صنايع كه انتقال حرارت ناكافي دستگاه ها و سيالات مختلف است برطرف مي گردد و در مواردي ميتوان با بهبود عملكرد حرارتي سيال ظرفيت دستگاه هاي موجود را افزايش داد كه اين خود منجر به افزايش ظرفيت واحد عملياتي ميشود. براي انجام آزمايشها، سامانه خنك كننده اتومبيل شبيه سازي شد. با افزايش غلظت از صفر درصد حجمي آب تا 0/65 درصد حجمي، ضريب انتقال حرارت كلي نانوسيال افزايش داشته است. به طوري كه در غلظت 0/65 درصد حجمي و دبي0/5 m(3)/hr نانوسيال مقدار ضريب انتقال حرارت به بيشترين مقدار كه برابر با W/m(2)K 90 است مي رسد. ولي همين ضريب در دبي نانوسيال 0/2 m(2) /hr برابر با W/m(2)K 80 است و با افزايش دبي نانوسيال و غلظت آن به حداكثر مقدار خود تقريبا 23 درصد افزايش در ضريب انتقال حرارت كلي نسبت به حالت اوليه مشاهده شد .