بالابردن يادگيري و رابطه آن با هوش هيجاني

ﻫﻮش ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﭘﺪﯾﺪهاي ﭘﯿﭽﯿﺪه رواﻧﯽ ـ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ، اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺻﻔﺖ ﯾﺎ وﯾﮋﮔﯽ ارﺛﯽ ﯾﺎ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ اﺳﺎﺳﺎً در ﻧﺘﯿﺠﻪ رواﺑﻂ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ﺳﺎزش ﻧﺎﯾﺎﻓﺘﮕﯽﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ در ﺧﺎﻧﻪ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺪﯾﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. «ﮐﻠﻤﻦ« ﺿﻤﻦ ﻣﻬﻢ ﺷﻤﺮدن ﻫﻮش ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ »ﻫﻮﺷﺒﻬﺮIQ» در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮد ﺗﻨﻬﺎ 20 درﺻﺪ از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ، 80 درﺻﺪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ دﯾﮕﺮ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻓﺮاد در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮارد در ﮔﺮو ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻮش ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ، داﺷﺘﻦ رواﺑﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان، ﮐﺎر ﮐﺮدن در ﮐﻨﺎر دﯾﮕﺮان، اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺘﻦ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ و را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﺪ. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي ﺑﻪ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه، ﻣﻌﻨﺎ و ارزش آن ﻣﺸﮑﻼت ﻣﯽ ﭘﺮدازﯾﻢ. ﻫﻮﺷﯽ ﮐﻪ ﻗﺎدرﯾﻢ ﺗﻮﺳﻂ آن ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺨﺸﯿﺪه و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺑﺮ ﻣﻌﻨﺎي ﻋﻤﻠﮑﺮدﻣﺎن آﮔﺎه ﺷﻮﯾﻢ و درﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﮐﺪاﻣﯿﮏ از اﻋﻤﺎل و رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن از اﻋﺘﺒﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ و ﮐﺪام ﻣﺴﯿﺮ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﻋﺎﻟﯽ ﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ آن را اﻟﮕﻮ و اﺳﻮه زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺳﺎزﯾﻢ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﮐﻼسﻫﺎي درس ﮐﻪ در آن اﻓﺮاد ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﻤﮑﺎري داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﻧﯿﺰ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر و اﺳﺘﺮس زﯾﺎدياﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﻫﻮش ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ در اﯾﻦ ﮐﻼسﻫﺎ اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدي دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻘﺶ ﻫﻮش ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ در ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ اﺳﺖ . در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ، ﻧﻘﺶ ﻫﻮش ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ در ﻣﻌﺪل ﻧﻤﺮات داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﺼﺒﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻔﮑﺮ و اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﻐﺰ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎ ﻣﻬﺎر ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻓﺮد ﺑﺮاي ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﻣﻨﺠﺮﺷﻮد و اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﯾﺎدﮔﯿﺮي اﯾﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻫﻮش ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎﯾﯽ را ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻫﯿﺠﺎﻧﺎت ﺧﻮد ودﯾﮕﺮان، در اﺧﺘﯿﺎرﻣﻌﻠﻢ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. اﯾﻦ ﻣﻬﺎرت ﻫﺎ ﺑﺮ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ رﻓﺘﺎر ﻓﺮاﮔﯿﺮان، ﺗﻌﺎﻣﻞ و دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزﺷﯽ، و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ آﻧﻬﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار اﺳﺖ