اثربخشي گروه درماني شناختي-رفتاري مديريت استرس بر تبعيت از درمان، خودكارآمدي و استرس ادراك شده ي بيماران مبتلا به ام اس شهر تهران

ﺑﯿﻤﺎري ام اس ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎري ﻣﺰﻣﻦ ﺧﻮداﯾﻤﻨﯽ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﺎت ﺟ ﺴﻤﺎﻧﯽ و رواﻧﯽ ﻓﺮاواﻧﯽ را ﺑ ﻪ ﻫﻤﺮاه دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭘﯿﺮوي از د ﺳﺘﻮرات ﭘﺰﺷﮏ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻤﯽ در ﺗﻌﺪﯾﻞ ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺎﺗﻮان ﮐﻨﻨﺪه ي ﺑﯿﻤﺎري اﺳﺖ. ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ ﮔﺮوه درﻣﺎﻧﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ-رﻓﺘﺎري ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ا ﺳﺘﺮس ﺑﺮ ﺗﺒﻌﯿﺖ از درﻣﺎن، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي و ا ﺳﺘﺮس ادراك ﺷﺪه ي ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ام اس ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺑﻮد. ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎ ﺿﺮ ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾ ﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن -ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل و دوره ي ﭘﯿﮕﯿﺮي ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﭘﮋوﻫﺶ، ﮐﻠﯿﻪ ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ام اس ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﺳﺎل 1394 ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ام اس ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮدﻧﺪ. اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺻﻮرت در د ﺳﺘﺮس 100 ﻧﻔﺮ از ﺑﯿﻤﺎران ﭘﺮ ﺳ ﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﭘﯿﺮوي از درﻣﺎن ام اس، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﻣﺎﻟﺘﯿﭙﻞ اﺳــﮑﻠﺮوزﯾﺲ رﯾﺒﺎي و اﺳــﺘﺮس ادراك ﺷــﺪه ي ﮐﻮﻫﻦ را ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮدﻧﺪ. از ﻣﯿﺎن ﮐﺴــﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﯿﺖ از درﻣﺎن و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﮐﻤﺘﺮ و اﺳﺘﺮس ﺑﯿﺸﺘﺮي داﺷﺘﻨﺪ 30 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب و در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ رﯾﺰش ﻧﻤﻮﻧﻪ، در ﭘﺎﯾﺎن داده ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ 20 ﻧﻔﺮ )10ﻧﻔﺮ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و 10 ﻧﻔﺮ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل( ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﻧ ﺸﺎن داد ﮐﻪ ﮔﺮوه درﻣﺎﻧﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ -رﻓﺘﺎري ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ا ﺳﺘﺮس ﺑﺎ 95 در ﺻﺪ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺒﻌﯿﺖ از درﻣﺎن و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي و ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس ادراك ﺷﺪه ي ﺑﯿﻤﺎران اﺛﺮ ﮔﺬار اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن t در ﭘﯿﮕﯿﺮي دو ﻣﺎﻫﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ 95 درﺻﺪ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻧﺸﺎن از اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ اﯾﻦ ﻣﺪاﺧﻠﻪ داﺷﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻬﺒﻮد آﺷﻔﺘﮕﯽ ﻫﺎي روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﯿﻤﺎران و اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺒﻌﯿﺖ از درﻣﺎن ﻫﺎي داروﯾﯽ ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ام اس، ﮔﺮوه درﻣﺎﻧﯽ ﺷــﻨﺎﺧﺘﯽ-رﻓﺘﺎري ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﺳــﺘﺮس در ﮐﻨﺎر ﺳــﺎﯾﺮ درﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﮑﻤﻞ در اﻧﺠﻤﻦ ام اس تهران انجام گيرد.