بررسي رابطه بين ناگويي خلقي واضطراب سلامتي زنان مطلقه شهرانديمشك

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﻧﺎﮔﻮﯾﯽ ﺧﻠﻘﯽ ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ در زﻧﺎن ﻣﻄﻠﻘﻪ داراي ﺗﺤﺼﯿﻼت ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ وﺑﺎﻻﺗﺮ ﺷﻬﺮ اﻧﺪﯾﻤﺸﮏ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﮐﻠﯿﻪ زﻧﺎن ﻣﻄﻠﻘﻪ اي ﺑﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﻃـﻼق ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﮐﺎﻫﺶ آن ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﺪاﺧﻠﻪ در ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﻬﺮ اﻧﺪﯾﻤﺸﮏ ﻣﺮاﺟﻌﻪ داﺷﺘﻨﺪ و ﺗﻌﺪاد آن ﻫﺎ )90ﻧﻔﺮ( ﺑـﻮده اﺳـﺖ. از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده 73 ﻧﻔﺮ)ﻃﺒﻖ ﺟﺪول ﻣﻮرﮔﺎن( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﮋوﻫﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﭘﺮﺳﺸـﻨﺎﻣﻪ اﺿـﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺳﺎﻟﮑﻮﺳﮑﯿﺲ وواروﯾﮏ )2002( وﻧﺎ ﮔﻮﯾﯽ ﺧﻠﻘﯽ ﺗﻮرﻧﺘﻮ )1994(اﺳـﺘﻔﺎده ﮔﺮد ﯾـ ﺪ. روش اﻧﺠـﺎم ﭘـﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻـ ﯿﻔﯽ و روش آﻣﺎري ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﯿﺰ ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺧﻄﯽ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه ﻧﺸـﺎن داد ﮐـﻪ ﺑـ ﯿﻦ ﻧﺎﮔﻮﯾﯽ ﺧﻠﻘﯽ و اﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ زﻧﺎن ﻣﻄﻠﻘﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ دﯾﮕﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ دﺷﻮاري در ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﺣﺴﺎﺳﺎت و اﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ، دﺷﻮاري درﺗﻮﺻﯿﻒ اﺣﺴﺎﺳﺎت و اﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﺑـﯿﻦ ﺗﻔﮑـﺮ ﺑﺮون ﻣﺪار و اﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ در زﻧﺎن ﻣﻄﻠﻘﻪ ﺷﻬﺮاﻧﺪﯾﻤﺸﮏ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد. ﺿﺮاﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴـﺘﮕﯽ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧـﻪ ﻣﺆﻟﻔـﻪ ﻫﺎي ﻧﺎﮔﻮﯾﯽ ﺧﻠﻘﯽ واﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ در زﻧﺎن ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎي دﺷﻮاري در ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﺣﺴﺎﺳﺎت، دﺷـﻮاري درﺗﻮﺻـﯿﻒ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﺗﻔﮑﺮ ﺑﺮون ﻣﺪار ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻮان ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ اﺿﻄﺮاب ﺳﻼﻣﺘﯽ در زﻧﺎن ﻣﻄﻠﻘﻪ ي ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را دارﻧﺪ