بررسي رضايت زناشويي و توانايي حل مسئله در زنان شاغل و خانه دار شهر اهواز

هدف از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ در زﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ و ﺧﺎﻧﻪ دار ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز ﺑﻮد.اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع ﻋﻠﯽ-ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﯾﯽ اﺳﺖ.ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻌﻠﻤﺎن زن ﻣﺘﺎﻫﻞ و ﻣﺎدران ﺧﺎﻧﻪ دار داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 93-94 ﺑﻮده اﺳﺖ.ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر380 ﻧﻔﺮ)101 ﻧﻔﺮ ﺷﺎﻏﻞ و 279 ﻧﻔﺮ ﺧﺎﻧﻪ دار( ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺧﻮﺷﻪ اي ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ENRICH، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻫﭙﻨﺮ و ﮐﺮاﺳﮑﻮف ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ، اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﯿﺎر، روش ﻫﺎي آﻣﺎر اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ:آزﻣﻮن t ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ،MANOVA ،روش ﻫﺎي آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ و ﺗﻨﺼﯿﻒ )ﺟﻬﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺿﺮاﯾﺐ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎي ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه از ﻧﺮم اﻓﺰار ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي »SPSS« ﻧﺴﺨﻪ ﺑﯿﺴﺘﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﮐﻠﯿﻪ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﯽ داري0/05 در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.ﻧﺘﺎﯾﺞ: ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ در زﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ وﺧﺎﻧﻪ دار ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪﻣﺘﻐﯿﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﻧﺸﺎن دادﺑﯿﻦ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ وﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ درزﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ وﺧﺎﻧﻪ دارﺷﻬﺮ اﻫﻮاز ﺗﻔﺎوت وﺟﻮددارد.