اثربخشي قصه گويي با زبان اشاره در ميزان افسردگي دانش آموزان دبستاني ناشنوا

هدف : هدف از پژوهش حاضر تعيين تاثير قصه درماني 2 بر كاهش علايم افسردگي دانش آموزان دختر ناشنوا بوده است. روش : بدين منظور در چهارچوب روش پژوهشي شبه آزمايشي، 20 نفر از دانش آموزان ناشنوا افسرده در پژوهش شركت داده شدند. طرح پژوهش از نوع پيش آزمون - پس آزمون بدون گروه كنترل بوده است. پرسشنامه خودسنجي افسردگي كودكان بيرلسون مورد استفاده قرار گرفت.پس از اجراي پيش آزمون، برنامه قصه درماني به مدت 12 جلسه 60 دقيقه اي (سه بار در هفته)اجرا شد و در پايان پس آزمون انجام شد. يافته ها : براي تجزيه و تحليل داده ها در قسمت توصيفي از فراواني،ميانگين و انحراف معيار و در قسمت استنباطي از آزمون تي همبسته يك گروه استفاده شد. نتايج نشان داد كه افسردگي تمام آزمودنيها در پايان برنامه درماني كاهش يافت. علاوه بر اين قصه درماني بر درمان اختلالهاي همبود شامل اختلالهاي اضطرابي و لجبازيو نافرماني موثر بوده است.نتيجه گيري: قصه درماني علايم افسردگي را دركودكان افسرده كاهش مي دهد.