ارائه الگويي براي كاهش استرس فن‌آوري معلمان

پژوهش حاضر با هدف طراحي و ارايه الگويي براي كاهش استرس فن آوري معلمان مدارس ابتدايي دخترانه هوشمند منطقه پنج تهران است. پژوهش حاضر، از نظر هدف كاربردي، و از نظر روش پيمايشي است. جامعه آماري كليه معلمان مدارس ابتدايي هوشمند دخترانه منطقه 5 تهران مستقر در 40 مدرسه ( 285 نفر) كه سرشماري شده اند. براي گردآوري راگوناتان و همكاران استرس فنآوري دادهها از پرسشنامه 2008 ، نقلشده در روشن ضمير، 1393، پس از بومي كردن براي محيط آموزش، در اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. براي تجزيه و تحليل از آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون كولموگروف اسميرنوف، آزمون تحليل عاملي تاييدي، و آزمون تك نمونه اي) براساس نرم افزار – SPSS ويرايش 23 استفاده شده است. براي سنجش روايي پژوهش از روايي صوري و محتوايي و براي تعيين پايايي از آلفاي كرونباخ استفاده شد، و همه متغيرهاي استرسفنآوري بالاي 0/7 بهدست آمد كه نشان از پايايي قابل قبول پرسشنامه بود. بر اساس يافتههاي پژوهش، متغيرهاي اضافه بار فنآوري و هجمه فنآوري از عوامل ايجاد كننده استرس در سطح بالايي ميباشند،متغير عدم قطعيت فنآوري تا حدودي ايجادكننده استرس فن آوري ميباشد. متغيرهاي پيچيدگي فنآوري و ناامني فنآوري عوامل ايجادكننده استرس فن آوري نميباشند. عامل اضافهبار فنآوري با ميانگين 3/54 و هجمه فنآوري با ميانگين 3/48 داراي بيشترين رتبه و عوامل عدم قطعيت فن آوري با ميانگين 3/39 پيچيدگي فنآوري با ميانگين2/85 و نامني فنآوري با ميانگين 1/74 در رتبههاي بعدي قرار دارند. در نهايت الگويي بر اساس سهم هر يك از عوامل ايجادكننده استرس فنآوري همراه با سازوكارهاي كاهش استرس فن آوري ارايه شد كه از درج تناسب بالايي از ديدگاه متخصصان و اساتيد علوم تربيتي برخوردار بوده است