بررسي رابطه‌ي شيوه‌هاي نظارتي با عملكرد كاركنان دانشگاه شهيد چمران اهواز

نظارت دروني و احساس حضور در محضر حق مانع از تخلف انسانها مي شود اما اين عامل در همه انسان ها به قدر كافي وجود ندارد، بنابراين نظارت بيروني از اهم مسايل تمامي جوامع بشري است. تحقيق حاضر با هدف مطالعه رابطه شيوه هاي نظارتي با عملكرد كاركنان در دانشگاه شهيد چمران اهواز صورت گرفته است. تحقيق حاضر از نوع كاربردي است و روش تحقيقي مورد استفاده توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. كليه ي كاركنان غيرهيات علمي (رسمي، پيماني، قراردادي) دانشگاه شهيد چمران اهواز، (به تعداد 794 نفر) كه در 13 دانشكده و 22 واحد مستقر هستند جامعه ي آماري اين تحقيق را تشكيل مي دهند. دربخش نمونه گيري با استفاده از جدول نمونه گيري مورگان، تعداد 260 نفر بعنوان نمونه آماري تعيين گرديد و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي، براي اين تحقيق در نظر گرفته شد. داده هاي مورد نيازبراي مولفه هاي نظارت با ابزار پرسشنامه ي محقق ساخته گرد آوري شد و براي داده هاي سنجش عملكرد كاركنان از پرسشنامه ي سنجش عملكرد پاترسون استفاده و در قالب 37 پرسش مطرح گرديد براي سنجش پايايي اين پرسشنامه از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده شد كه نتايج اين بررسي نشان داد كه پايايي سوالات، از 99 % اعتبار تعيين شد. يافته ها با استفاده از فنون آماري نظير ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه دو مولفه نظارت مستقيم و نظارت غيرمستقيم با عملكرد داراي رابطه ي معنا دار هستند.