اثر بخشي مصاحبه انگيزشي در كاهش افسردگي، بالا بردن بهزيستي روانشناختي مادران دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي مصاحبه انگيزشي در كاهش افسردگي، بالا بردن بهزيستي روانشناختي مادران دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري بود. روش پژوهش با توجه به ماهيت موضوع، تجربي با در نظر گرفتن طرح پژوهش پ يش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مادران دانش آموزان دچار اختلال ي ادگيري و عاد ي در سطح شهر تهران در نيمه اول سال 1395 بودند و كه تعداد 25 نفر و مادران دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري نيز 25 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و جلسات مشاوره گروهي مبتني برمصاحبه انگيزشي در طي 8 جلسه 60 دقيقه اي بر روي گروه آزمايشي اجرا شد. ساختار جلسات مصاحبه انگيزشي از كتاب گروه درماني (راهنماي درمان مبتني بر مراحل تغيير) از ولاسكويز و همكاران با ترجمه ابراهيمي و محمدزاده استخراج شده بود. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه بهزيستي روانشناختي، پرسشنامه افسردگي بك و پرسشنامه ي مشكلات يادگيري كلورادو استفاده شد. براي تحليل داده هاي اين پژوهش از آزمون تحليل واريانس چند استفاده شد. نتايج نشان داد مصاحبه انگيزشي، افسردگي مادران دانش آموزان مبتلا به اختلال ي ادگيري را (MANOVA) متغيري كاهش مي دهد و مصاحبه انگيزشي، بهزيستي روانشناختي مادران دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري را افزايش مي دهد.