بررسي رابطه بين هوش معنوي و ميزان سلامت روان

تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير سلامت روان با هوش معنوي انجام گرفته است مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد قائمشهر در سال تحصيلي 95-94 مشغول به تحصيل بودند و نمونه شامل 100 نفر بوده است كه به شيوه نمونه گيري تصادفي انتخاب گرديده اند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و هوش معنوي عبدالله زاده استفاده شده است جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون همستگي پيرسون رگرسيون چندگانه و كولموگروف اسميرنوف استافده شد يافته هاي تحقيق نشان داد كه بين سلامت روان و هوش معنوي و همچنين بين هوش معنوي و زير متغيرهاي سلامت روان علايم. و شكايات علايم اضطراب و اختلال خواب، كاركرد اجتماعي علايم افسردگي رابطه مثبت و معني دراي وجود دارد نتايج نشان داد كه بين هوش معنوي و سلامت روان و همينطور هوش معنوي و علايم و شكايات جسماني همينطور هوش معنوي و اختلال كاركرد اجتماعي با ضريب همبستگي 0.705 و 0.757 و 0.605 رابطه قوي وجود دارد و بين هوش معنوي و علايم افسردگي و همچنين هوش معنوي و علايم اضطراب و اختلاف خوب با ضريب همبستگي 0.696 و 0.513 دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد قائمشهر رابطه معناداري وجود دارد.