اثر بخشي ساختار درماني شناختي برروي عزت نفس و پرخاشگري افراد وابسته به شيشه

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي ساختار درماني شناختي ماتريسك روي پرخاشگري و عزت نفس محكومين حسب ابد ندامتگاه مواد مخدر استان مازندران مي باشد روش پژوهش حاضر آزمايشي با طرح پيش آزمون پس ازمون با گروه كنترل است جامعه آماري شامل كليه محكومين حبس ابد ندامتگاه محكومين مواد مخدر استان مازندران به تعداد 312 نفر و حجم نمونه شامل 36 نفر از معتادان حبس ابد واجد شرايط داراي حداقل يك نمره بالاتر از ميانگين در مقياس پرخاشگري و يك نمره پايين تر در مقياس عزت نفس مي باشد پس از انجام مصاحبه باليني از بين داوطلبين تعداد 36 نفر به عنوان نمونه انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه 18 نفري ازمايش و گواه جايگزين شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت و پرخاشگري باس و پري مي باشد قبل از شروع آموزش از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد سپس گروه ازمايش طي 24 جلسه 45 دقيقه 2 روز در هفته، تحت آموزش ساختار درماني شناختي ما تريكس قرار گرفتند. در حاليكه گروه كنترل در اين مدت هيچ آموزشي داده نشده است در پايان در هر دو گروه پس ازمون اجرا گرديد د رتجزيه و تحليل داده ها به كمك نرم افزار SPSS20 يافته ها حاصل از تحليل كوواريانس نشان داده است كه ساختار درماين شناختي بر روي پراخاشگري و عزت نفس محكومين معتاد به مصرف شيشه حبس ابد در ندامتگاه مواد مخدر استان مازندران تاثير معناداري دارد نتيچه گيري: بدين شكل كه ساختار درماني شناختي ماتريكس پرخاشگري را كاهش و عزت نفس را در محكومين افزاييش مي دهد.