اثربخشي آموزش سرمايه روانشناختي بر پرخاشگري والدين معتاد و لجبازي فرزندان آنها

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين ميزان اثربخشي آموزش سرمايه روانشناختي برپرخاشگري والدين معتاد ولجبازي فرزندان آنها بود. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل بود. آزمودنيها شامل همه مددجويان مركز ترك اعتياد اعلمي هرندي نجف آباد بوده كه به شيوه نمونه گيري در دسترس تعداد 20 نفر از بين آنها انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند، ابتدا يك پيش آزمون از هر دو گروه به عمل آمد و پس از آن يازده جلسه آموزش سرمايه روانشناختي براي گروه آزمايش برگزار شد، سپس بار ديگر از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد، پرسشنامه ها بوسيله نرم افزار spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت؛ جهت تحليل داده ها از روش كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش سرمايه روانشناختي بر پرخاشگري والدين معتاد در گروه آزمايش در سطح معني داري (p<0/05) موثر بوده است؛ اما تاثيري بر لجبازي فرزندان نداشته است (p> 0/05) نتيجه گيري: ميتوان آموزش سرمايه روانشناختي را به عنوان ابزاري حمايتي و موثر جهت كاهش پرخاشگري به شمار آورد و از آن براي بهبود رفتارهاي نا متعارف و اختلالات روانپزشكي در معتادان سود جست.