ارائه راهكار عملياتي براي تقويت خاك ايستگاه دپوي خط 2 قطار شهري مشهد با تركيب همزمان پلي استر بازيافتي و نانوسيليس در خاك رس

خاك هاي رسي كه در بسياري از نقاط جهان يافت مي شوند معمولا داراي خصوصيات مقاومتي پاييني هستند. تثبيت خاك با استفاده از نانوسيليس ها يكي از روش هاي نوين براي مقابله با اين مشكل خاك هاي رسي است. همچنين استفاده از الياف پلي استر كه از بازيافت بطري هاي پلي اتيلني حاصل مي شود براي افزايش مقاومت خاك رسي مقرون به صرفه و كاراست. جنس خاك ايستگاه دپوي خط 2 قطار شهري مشهد كه در شمال شرقي شهر جانمايي شده است و ساحتي نزديك به 16/4 هكتار دارد، اكثرا رسي است. از اين رو مي توان استفاده همزمان از ذرات نانو سيليس و الياف پلي استر در خاك ايستگاه را به عنوان راهكاري پيشنهادي در جهت تثبيت و افزايش مقاومت خاك ارايه داد. تحقيق حاضر كه به صورت آزمايشگاهي صورت پذيرفت با تركيب همزمان نانوسيليس و الياف پلي استر، اثر افزايش مقاومت خاك رس را بررسي كرده است. نتايج آزمايش ها حاكي از آن بود كه بهينه ترين مقاومت با تركيب 0/1% نانوسيليس و 0/% الياف بازيافتي پلي استر حاصل مي شود كه در اين شرايط مقاومت نهايي برشي 2/9 برابر خاك طبيعي مي باشد. همچنين با افزودن 0/1% نانوسيليس، مقاومت نهايي و باقيمانده خاك سطح مسلح شده با 0/5 درصد الياف بازيافتي پلي استر به ترتيب 2/3 و 2/53 برابر خاك طبيعي مي شود. توليد ژل چسبنده و اتصال ذرات خاك به يكديگر مكانيزيم عملكرد ذرات نانوسيليس و عامل اصلي افزايش مقاومت مكانيكي خاك مي باشد. الياف به دليل سطح زبر موجب ايجاد پيوند و اصطكاك بين ذرات خاك و الياف مي گردد. هر چقدر كه سطح الياف زبرتر باشد با ايجاد اصطكاك بيشتر باعث افزايش مقاومت لغزشي الياف مي شود.