اندركنش مهاربند هم محور با قاب خمشي در يك ساختمان با نامنظمي سختي در طبقات

امروزه به دلايل متعدد ديوارهاي برشي بتن آرمه و فولادي به عنوان يك سيستم مقاوم در ساختمان هاي بلند به كرات مورد استفاده قرار مي گيرد. به عنوان مثال از آنجايي كه در قاب هاي صلب خمشي، تامين مقاومت در برابر جابجايي بخصوص در ساختمان هاي با ارتفاع زياد، مشكل ساز خواهد بود، براي رفع اين اشكال مي توان از تركيب قاب خمشي و مهاربند فولادي استفاده كرد. در اين تحقيق به بررسي اندركنش مهاربند هم محور با قاب خمشي پرداخته شده است. براي دستيابي به اين هدف تعدادي قاب خمشي فولادي مهاربندي شده هم محور با طبقات متفاوت (10، 20 و 30 طبقه ) كه بارگذاري جانبي آنها به دو روش استاتيكي معادل و ديناميكي طيفي و براساس آيين نامه طراحي ساختمان ها در برابر زلزله صورت گرفته، طراحي شده اند. اين سازه ها طوري طراحي شدند كه قاب خمشي توانايي مقابله با 25 درصد نيروي ناشي از زلزله و مهاربندها توانايي 100 درصد نيروي زلزله را دارا باشند. نامنظمي سختي طوري به سازه اعمال مي شود كه ارتفاع هر طبقه از سازه ها به مقدار 30، 60 و 100 درصد افزايش پيدا كرده يا به عبارتي سختي آن كاهش پيدا مي كند. نتايج بدست آمده از اين مطالعه حاكي از آن است كه اندركنش بين سيستم مهاربند هم محور با قاب خمشي در سيستم دوگانه در سازه هاي 10، 20 و 30 طبقه در حالت منظم سختي و در راستاي X، سهم جذب برش قاب خمشي در طبقه ي آخر به ترتيب 88/5، 148 و 156 درصد و سهم جذب برش مهاربند در طبقه ي آخر به ترتيب 11/5، 48/2- و 56- درصد مي شود. كه مهاربند در سازه 20 و 30 طبقه ايجاد برش منفي مي كند. با وارد شدن نامنظمي سختي به سازه هاي مورد نظر حداكثر تاثير اندركنش بين دو سيستم در طبقات آخر سازه ها مي باشد و در طبقات مياني و پاييني اين نامنظمي تاثير جزيي دارد.