اثربخشي آموزش به شيوه بديعه‌پردازي در درس علوم بر انگيزش تحصيلي و پيشرفت درسي دانش‌آموزان دختر پايه پنجم ابتدايي شهر كرمانشاه

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش به شيوه بديعه پردازي در درس علوم بر انگيزش تحصيلي و پيشرفت درسي دانش آموزان دختر پايه پنجم ابتدايي شهر كرمانشاه مي باشد. روش پژوهش نيمه تجربي است. جامعه آماري شامل تمام دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهر كرمانشاه شامل 12716 كه در سال تحصيلي 94 – 93 مشغول به تحصيل هستند، مي باشد. نمونه پژوهش به دليل محدوديت مالي و زماني با استفاده از نمونه گيري در دسترس انتخاب شده است كه تعداد آنها 60 نفر مي باشند سپس به دو گروه آزمايش( n= 30 ) و گروه كنترل ( n= 30 ) تقسيم گرديدند. از روش مداخله اي آموزش به شيوه بديعه پردازي براي درس علوم به عنوان متغير مستقل استفاده گرديد كه به مدت 8 جلسه گروه آزمايش به اين شيوه آموزش ديدند و گروه كنترل به شيوه معمول در مدارس (سخنراني) آموزش ديدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انگيزش تحصيلي والرلند و آزمون معلم ساخته پيشرفت درسي بود كه به صورت پيش آزمون و پس آزمون براي دو گروه اجرا گرديد. داده هاي آماري با استفاده از آزمون كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و نتايج نشان داد كه روش تدريس بديعه پردازي در سطح ( 05 / 0 =p ) بر انگيزش تحصيلي و پيشرفت درسي دانش آموزان تأثير دارد.