بيابان و بيابان زدايي

بيابان زايي در ايران اساسأ ريشه اقليمي دارد، اما فعاليت هاي انساني از قبيل فشار توسعه اقتصادي، رشد جمعيت، احياءغير اصولي دشت ها ومراتع براي توليدات كشاورزي، عدم مديريت منابع آب، چراي مفرط و بيش از ظرفيت، قطع درختچه ها براي سوخت و كندن بوته هاي دارويي، از عوامل اصلي بيابان زايي مي باشد. لذا.نگارنده در پي آن مي باشد تا اوأل تعريفي از بيابان وبيابان زايي وهمچنين بيابان زدايي داشته باشد وراه هاي بيابان زايي را بررسي ودر پي پيداكردن راهكارهاي مناسب بااستفاده از تكنيك هاي جديد در مورد بيابان زدايي باشد وثانيأ به دنبال روشهاي از جمله آبياري جديد ،آبخيز داري ،ايجاد بادشكن ها وكاشت گياهان وسوخت هاي نوين در بيابان هاباشد تا بتواند باارائه راحل هاي مناسب كمك به بسط وتوسعه بيابان زدايي نمايد.