گزارش يك مورد كراتيت قارچي در يك راس ماديان عرب

زخمهاي قرنيه در اسب به علت ضربه ايجاد مي گردد.هنگامي كه زخم قرنيه دچار عفونت قارچي مي شود تورم قارچي قرنيه وقوع مي يابد.گونه هاي قارچي متداول شامل آسپرژيلوس،پني سيليوم،فوزاريوم ،آلترنارياو كانديدا مي باشد. تورم قارچي قرنيه معمولا در قالب زخم قرنيه با سابقه اي مزمن بروز مي كند و سابقه مشخص آن تورم قرنيه مي باشد كه در عين درمان با آنتي بيوتيك و يا داروي ضد آماس التيام نيافته يا بدتر شده است.تورم باكتريايي قرنيه به عنوان سابقه مزمن تورم قارچي قرنيه اي در زماني رخ مي دهد كه زخم قرنيه ايجاد شده توسط باكتري هاي فرصت طلب ي همچون سودوموناس عفوني گردد البته باكتري هاي ديگري هم از عفونت زخم قرنيه جدا شده همانند گونه هاي آنترباكتر،آسينتوباكتر،استرپتوكوكوس و استافيلوكوكوس ها. علائم باليني تورم عفوني قرنيه مشابه تورم قارچي قرنيه مي باشد ولي شدت علائم بيشتر است به طوريكه قرنيه به سمت ذوب شدن پيش مي رود.بعد از ايجاد زخم قرنيه باكتري هاي فرصت طلبي همچون سودوموناس بر روي زخم تثبيت مي شود و با ساخت آنزيم هاي پروتئوگليكانوليتيك باعث ذوب شدن قرنيه مي گردد.پروتئازها و كلاژنازها كه در گويچه هاي سفيد دژنره و احتمالا در سلولهاي پوششي و بافت زمينه قرنيه يافت مي شوند،در ذوب شدن قرنيه دخيل مي باشند.اين روند با زخم كوچكي در قرنيه آغاز شده و طي 24 تا 48 ساعت تا حد سوراخ شدن قرنيه پيشرفت مي كند.اقدامات درماني بايد سريع و مناسب باشد تا از سوراخ شدگي قرنيه جلوگيري گردد.در هر چشمي كه حضور باكتري مورد ظن باشد، تهيه كشت از زخمو آزمايش حساسيت و نمونه برداري توسط تراشيدن قرنيه براي رنگ آميزي بايد انجام بگيرد.در موارد تورم باكتريايي قرنيه در اسب كه آبسه هاي بافت زمينه اي را شامل مي شود اهداف درمان عبارتند از: 1)حذف باكتري ها 2)كاهش فعاليت كلاژناز و پروتئاز در موضع 3)درمان تورم عنبيه،جسم مژگاني و مشميه كه همزمان رخ مي دهد. علائم تورم قارچي قرنيه شامل چشم مبتلا دردناك و ملتحمه پرخون است و اسپاسم پلك،ريزش اشك و ترس از نور حضور دارد.ترشحات سلولي در قرنيه اغلب ظاهري به رنگ خاكستري يا زرد تيره در اطراف زخم به وجود مي آورد و معمولا شكل گيري عروق در قرنيه ديده مي شود.فلوروسسيين زخم قرنيه را رنگ آميزي مي كند ولي در برخي موارد تورم قارچي قرنيه،بافت پوششي موجود در روي عفونت قارچي التيام مي يابد ودر چنين مواردي قرنيه رنگفلوروسين را به خود نمي گيرد.تشخيص هاي تفريقي شامل تورم قرنيه،عنبيه،جسم مژگاني و مشيميه وساير علل زخم قرنيه مي باشد. تورم قارچي قرنيه هنگامي تشخيص داده مي شود كه رشته هاي قارچ يا مخمر در نمونه هاي حاصل از تراشيدن يا بيوپسي قرنيه ديده شوند.با تهيه كشت از زخم مي توان نوع قارچ را تعيين نمود.اگر نتيجه كشت مثبت باشد ولي در نمونه هاي حاصل از تراشيدن قرنيه رشته هاي قارچ ديده نشوند،احتمال تصادفي بودن اين يافته بايد مورد توجه قرار بگيرد،به خصوص اگر در محيط كشت تنها يك يا دو پرگنه تشكيل شده باشد.متاسفانه در برخي موارد تورم قارچي قرنيه پس از خارج كردن كره چشم تشخيص داده مي شود.از آنجا كه ممكن است رشته هاي قارچ به غشاي دسمه تمايل داشته باشدفاين موضوع تشخيص بيماري را قبل از خارج كردن كره چشم ذشوار مي سازد.چون درمان تورم قارچي قرنيه طولاني و پرهزينه مي باشد،كمال مطلوب اين است كه قبل از شروع درمان تثبيت قارچ قطعا تشخيص داده شود. رشته هاي قارچ در قرنيه سالم تثبيت نمي شوند.براي شروع رشد قارچ هاي بيماريزا يا فرصت طلب در بافت زمينه قرنيه،آسيب بافت پوششي لازم مي باشد.چنين آسيبي ناشي از يك حادثهضربه اي مي باشد كه ممكن است مورد توجه صاحب دام قرار نگيرد.استفاده از انتي بيوتيكها و كورتيكواستروئيدها فلور طبيعي را تغيير مي دهد و با كاهش پاسخ ايمني طبيعي ممكن است رشد قارچ را تشديد نمايد.قارچ هايي كه در عفونت قارچي قرنيه دخيل مي باشند به طور متداول در محيط اسب ها حضور دارند و در بيش از 90 % موارد مي توان آنها را از چشم هاي سالم اسب جدا نمود.درمان شامل حذف قارچ از قرنيه به روش دارويي مي باشد.اين درمان ها تا چندين هفته به طول مي انجامد و تا عروق تازه تشكيل در قرنيه به محل عفونت نرسد التيام كامل صورت نمي پذيرد. پيش آگهي در اين مورد محافظه كارانه است.اين گزارش به يك ماديان عرب 15 ساله مي پردازد كه با علايم افزايش ترشح اشك ، اسپاسم پلكها وترس از نور ارجاع گرديد. معاينات انجام شده وجود يك زخم عمقي در ناحيه بالايي قرنيه نزديك به ليمبوس را نشان مي دادكه دچار ذوب شدگي بود . عروق زايي خصوصا در اطراف ضايعه و همچنين ترشحات موكوسي چركي به رنگ زرد تيره بر روي ملتحمه و مژه ها كاملا مشهود بود.پيش از ارجاع داروهاي مختلفي از جمله آنتي بيوتيك و كورتيكواستروئيدهاي عمومي وموضعي به مدت طولاني وبدون هيچ نتيجه اي تجويز شده بود.كشت ترشحات چشم وتراشه هاي زخم وجود آسپرژيلوس را در ضايعه به اثبات رسانيد.به منظور درمان از وريكونازول زير ملتحمه به ميزان 10 ميلي گرم به مدت 5 روز پياپي و پس از آن 3 تزريق به ميزان 5 ميلي گرم هر 48 ساعت استفاده شد.همزمان با آن از سرم اتوژن ،آتروپين 1 درصد وسفازولين به صورت داخل چشمي نيز استفاده شد.بدين منظور از كانولاي داخل مجراي اشكي بهره برديم.به منظور درمان التهاب مشيميه كه متعاقب اكثر كراتيتهاي قارچي به وقوع مي پيوندد نيز از ملوكسيكام به صورت وريدي استفاده شد.پس از اتمام دوره،درمان كاملا موفقيت آميز بوده و ماديان مجددا بينايي خود را به دست آورد.