برآورد شدت فرسايش ويژه با مدل ژئومرفولوژي كيفي، با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (مطالعه موردي : حوزه آبخيز هرزند چاي)

فرايند فرسايش خاك، پديده بسيار پيچيده اي بوده كه شناخت عوامل تاثير گذار و برآورد مقادير كمي آن در مديريت جامع حوزه هاي آبخيز نقش بسزائي دارد. در اين تحقيق، بر اساس مدل ژئومرفولوزي كيفي، شش معيار معيار توپوگرافي، پوشش گياهي، كاربري اراضي، اقليم، سنگ شناسي و خاك شناسي جهت برآورد مقدار شدت فرسايش ويژه در نظر گرفته شد و براي اين معيارها شاخص هاي جهت دامنه، شيب دامنه، فرم رويشي، درصد رويشي، متوسط بارندگي ساليانه و نوع بارش لحاظ شدند كه با در نظر داشتن انواع كاربري اراضي و سنگ شناسي، مجموعاً 31 شاخص با هدف تعيين مقدار شدت فرسايش ويژه تعريف شدند و نقشه هاي پايه و نيز نقشه واحد هاي كاري تشكيل گرديدند. سپس به روش تحليل سلسله مراتبي وزن هاي هر يك از معيارها و شاخص ها محاسبه شده و به نقشه واحد هاي كاري لينك شدند و نقشه شدت كيفي فرسايش ايجاد شد. در نهايت با محاسبه مساحت واحدهاي كاري، مقدار شدت فرسايش ويژه براي حوزه آبخيز هرزند چاي 0.011 در هكتار به دست آمد