بررسي امكان بهبود كيفيت آب با استفاده از آبزيان بومي اكوسيستم

محدوديت منابع آب چه از نظر كمي و چه از نظر كيفي همواره يكي از معضلات بشر بوده است. استفاده پايدار از منابع آب علاوه بر حفظ اين منابع از نظر كيفي، باعث جلوگيري از آلودگي آنها نيز مي شود مديريت منابع آب بخشي از برنامه ريزي توسعه كشورها تلقي مي شود و هر كشوري بر مبناي ميزان منابع آب در دسترس، برنامه خاصي را براي بهره برداري بهينه از منابع آب موجود اجرا مي نمايد.ودرحال حاضر آلودگي ناشي از پساب كارخانه ها ، زه آب كشاورزي و ... مشكلات زيادي را در رابطه با كيفيت آبها به وجود آورده اند. يكي از اين مشكلات شكوفايي جلبكي آبهاي ساكن توسط نيتروژن و فسفر مي باشد كه باعث تغيير رنگ و بو در آب مي شود. هدف از اين پروژه بررسي نقش آبزيان در تصفيه آبها به عنوان يك روش بيولوژيكي مي باشد .ماهي و آبزيان نقش بسزائي در تصفيه منابع آبي ايفا ميكنند به عنوان مثال سياه ماهي عمدتا از رسوبات (دتريتهاي گياهي) و نيز مقاديري از جلبك هاي رشته اي تغذيه و به تصفيه آب كمك مي كنند . مطالعات سد كارده مشهد نشان مي دهد تصفيه توسط آبزيان علاوه بر بهبود كيفيت آبها داراي ارزش اقتصادي فراواني مي باشد كه تاثير بسزايي در مديريت منابع آبي دارد. در اين مقاله سعي شده است كه با مطالعه روش هاي سازگار با اكوسيستم، امكان رفع مشكل شكوفايي جلبكي در منابع آب ساكن بويژه درياچه سدها مورد بررسي قرار گيرد.