برآورد اثر اجراي عمليات آبخيزداري در استحصال آب (مطالعه ي موردي، حوضه ي مشهد كاوه سد زاينده رود استان اصفهان)

يكي از روش هاي مهار آب هاي سطحي به منظور استحصال آب، اجراي عمليات آبخيزداري اعم از احداث سازه هاي كوچك از قبيل بندهاي تاخيري، سدهاي كوچك بتني و خاكي است.حوضه ي مشهد كاوه از زير حوضه هاي سد زاينده رود استان اصفهان، به دليل شرايط توپوگرافي و شيب تند آبراهه ها و همچنين شكل حوضه، ضريب هرز آب نسبتاً بالايي دارد كه موجب ايجاد سيلاب هاي شديد در منطقه مي گردد. هدف از مطالعه ي حاضر، برآورد مقدار آب استحصال شده از پروژه هاي آبخيزداري اجرا شده است. نتايج نشان داد كه دبي خروجي از بند خاكي حداقل به مدت سه ماه (اول تير لغايت پايان شهريور ماه) ، 15 ليتر در ثانيه بوده است و در اين مقطع سه ماهه حدود 116640 متر مكعب آب با ذخيره شدن در درياچه ي پشت بند خاكي و خروج از لوله ي اين بند در اختيار كشاورزان منطقه قرار گرفته است. نفوذ آب ذخيره شده، تقويت سفره هاي آب زير زميني رابه همراه داشته و آبدهي آن ها در مجموع از 30 ليتر در ثانيه به 65 ليتر در ثانيه افزايش يافته است. لذا مقدار آب افزوده شده به چرخه ي كشت در اين محدوده برابر 35 ليتر در ثانيه است كه با حداقل زمان بهره برداري چهار ماه مقدار آب استحصال شده 362880000 ليتر برآورد شده است