تاثير آرامسازي بر شاخصهاي رواني استرس،اضطراب و افسردگي كاركنان فوريتهاي پزشكي

استرس يكي از عوامل اساسي در كاهش بهره وري در سازمانها و ايجاد عوارض جسمي و رواني در كاركنان است و ازآن جا كه استرس به عنوان يك جزء مهم سيستمهاي درماني بهداشتي، داراي اثرات زياد بر كيفيت مراقبت باليني است. همواره توجه به مسائل رواني پرسنل فوريتهاي پزشكي كه قلب تپنده سلامت كشور محسوب ميشوند از مهمترين وظايف مديران ارشد دانشگاههاي علوم پزشكي ميباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آرامسازي برشاخصهاي رواني استرس،اضطراب و افسردگي كاركنان مركز فرماندهي فوريتهاي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شد. روش پژوهش حاضر مدل نيمه تجربي با روش پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل 33 نفر از كاركنان پيش بيمارستاني اورژانس شامل كاركنان بيسيم و اپراتور در سال 1331 مي باشند كه با استفاده از روش در دسترس به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند كه در گروه اول آرام- سازي طبق پروتكل درماني 3 جلسه آموزش و تمرين طي دو ماه انجام شد و گروه دوم به عنوان گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفتند. براي سنجش دادهها از پرسشنامه اندازه گيري استرس و براي سنجش استرس افراد استفاده شد DASS- اضطراب 21براي سنجش استرس افراد استفاده شد DASS- اضطراب 21 همچنين دراين پژوهش از روشهاي آمار توصيفي شامل ميانگين و انحراف استاندارد و از روش آمار استنباطي از تحليل كوواريانس چند و با استفاده از نرم )One- way MANCOVA( متغيري يك راهه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. با توجه به نتيجه SPSS- افزار 20 پژوهش آرامسازي در كاهش شاخصهاي رواني استرس كاركنان فرماندهي فوريتهاي پزشكي موثر بود . در نتيجه ميتوان گفت آرام- سازي به عنوان روش موثري بر كاهش شاخصهاي رواني استرس، اضطراب و افسردگي كاركنان فرماندهي فوريتهاي پزشكي ميتواند باشد.