مقايسه تغييرات اسيديته و شوري خاكهاي متأثر از عمليات كشاورزي و پخش سيلاب (مطالعه موردي: ايستگاه آبخوان قوشه دامغان در استان سمنان)

شوري و اسيديته آب و خاك از مهم ترين عوامل كاهش دهنده كيغبت ارا ضي زراعي محسوب مي شوند اين خصوصيات تحت تاثير آب و هوا و مديريت هاي مختلف زراعي قرار مي گيرند آبياري با آبهاي شور و عدم استفاده از اصلاح كننده هاي فيزيكي و شيميايي در خاك ، سبب افزايش شوري و در نهايت باعث افت خصوصيات كيفي خاك مي شود هدف از تحقيق حاضر بررسي و مقايسه شوري و اسيديته خاك در عرصه هاي پروژه پخش سيلاب بر آبخوان قوشه دامغان با ارا ضي كشاورزي حاشيه آن بوده است منطقه مورد مطالعه با م احتي بالغ بر 750 هكتار در شهرستان دامغان از استان سمنان واقع شده است براي انجام اين تحقيق، نمونه برداري در دو منطقه انجام گرفت منطقه يك با مساحتي حدود 30 هكتار كه شامل اراضي سيل گيري شده و سيل گيري نشده بود و منطقه 2 با مساحت 30 هكتار كه در ارا ضي زراعي مجاور منطقه ي واقع شده بود در هر منطقه 50 نمونه برداشت شد و سپس شوري و اسيديته آنها در آزمايشگاه اندازه گيري شد نتايج تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزار SPSS نشان دهنده تفاوت معني داري در ميزان شوري خاك بين مناطق كشاورزي و پخش سيلاب است ولي ميزان اين اختلاف در ارا ضي سيل گيري شده نسبت به اراضي كشاورزي مقدار كمتري را نشان داده است كه نشان از شوري بالاتر ارا ضي سيل گيري شده نسبت به ارا ضي سيل گيري نشده دارد ميزان اسيديته خاك مناطق كشاورزي كمي پايين تر از عرصه هاي پخش سيلاب است ولي تفاوت قابل ملاحظه اي نشان داده نشده است و همچنين ميزان اسيديته در اراضي سيل گيري شده اندكي كمتر از ارا ضي سيل گيري نشده است محدوده تغييرات اسيديته و شوري خاك پروژه پخش سيلاب در هر دوحالت سيل گيري شده و سيل گيري نشده تغييرات كمتري را نسبت به زمين هاي كشاورزي اطراف نشان داده است كه مي تواند ناشي از اعمال مديريت هاي نادرست در زمين هاي كشاورزي باشد