بكارگيري سدهاي زير زميني در مديريت منا بع

چالش حفظ ، تامين و نگهداري از منابع طبيعي آب يكي از بزرگترين مسا يل كنوني هيدرولوژيكي در سطح ملي و حتي بين المللي مي باشد. آبهاي زير زميني در واقع بخشي از آبهاي سطحي اند كه يا بطور طبيعي از طريق چشمه ها به سطح زمين راه مي يابند و يا توسط چاه،قنات و.... از سفره هاي زير زميني استخراج مي شوند اين آبها يكي از منابع مهم تامين آب شرب بوده كه نيازي به تصفيه ندارد. بنا برين اتخاذ روشهاي اصولي و اجرايي آبخيزداري و آبخوا نداري مبتني بر پايه ي علمي و بر اساس جهت حفاظت ، بهره برداري و مديريت منابع آبي نقش مهمي در احياي منابع زيرزميني و طبيعي آب خواهد داشت . طراحي ساز و كار عملي در استحصال و تغذيه شبكه آبهاي زيرزميني بدون آسيب هاي زيست محيطي مي تواند از نابودي اين منابع جلوگيري كند . كشور ما به عنوان يكي از مناطق كم آب و خشك نيازمند حفظ منابع آبي زيرزميني مي باشد و احداث و ساخت سدهاي زيرزميني شامل قنات ها، آبخوان داري سنتي وكاريزها (سفره هاي آزاد آب زيرزميني) كه داراي سابقه ي طولاني با قدمت بيش از سه قرن مي باشد مي تواند به بهره برداري بهينه آب ، حفظ آبهاي زيرزميني و جلوگيري از خشكسالي در بخش كشاورزي كمك شاياني بنمايد