بررسي نگرش شاليكاران نسبت به مديريت منابع آب پايدار و عوامل مؤثر بر آن مطالعه موردي: شهرستان آمل

مديريت پايدار آب از جمله روشهاي است كه بر منابع آبي نظارت مي كند و موجب حفاظت و حراست از آن مي شود. در اين روش براي داشتن يك توسعه پايدار انجام تغييراتي در رهيافتها و رفتارها ضروري به نظر مي رسد. اين رهيافتها و رفتارها از نگرش و ديدگاه هاي افراد جامعه نشأت مي گيرد كه تعيين كننده نحوه مصرف و تأثير نهايي آنها بر محيط است. از آنجايي كه عوامل اقتصادي و اجتماعي بسياري بر نگرش كشاورزان مي تواند تأثيرگذار باشد اين مقاله در سدد بررسي اين عوامل بر آمده است. هدف از اين تحقيق بررسي نگرش شاليكاران نسبت به مديريت منابع آب پايدار و عوامل مؤثر برآن در شهرستان آمل مي باشد. آمار و اطلاعات موردنياز از طريق انجام مصاحبه حضوري و تكميل 105 پرسشنامه از شاليكاران منطقه جمع آوري شده است. روايي پرسشنامه با بهره گيري از نظرات افراد متخصص و كارشناسان اين حوزه تأييد گرديد. همچنين جهت اعتبار پايايي پرسشنامه ضريب آلفا كرونباخ 83 درصد بدست آمد. نتايج بدست آمده از ضريب همبستگي نشان داد كه سن، سطح تحصيلات، سطح زيركشت، شركت در كلاسهاي آموزشي و درآمد كشاورزي با نگرش شاليكاران نسبت به مديريت منابع آب پايدار رابطه مثبت و معني داري دارد. از اينرو پيشنهاد مي شود با برگزاري كلاسهاي آموزشي ترويجي براي ارتباط بيشتر كشاورزان با كارشناسان اين حوزه و تبادل اطلاعات، آنها را به سمت مديريت منابع آبي سوق داد.