تعيين بهترين مناطق برداشت آبهاي زيرزميني از لحاظ كيفيت دو پارمتر TDS و TH جهت مصارف شرب، به كمك از نرم افزار GIS (مطالعه موردي : شهرستان شيراز)

آب زيرزميني يكي از مهمترين منابع آب شيرين مورد نياز انسان است، كه بعد از يخچالها، بزرگترين ذخيره آب شيرين زمين را تشكيل مي دهد. در حال حاضر در سطح كشور سالانه حدود 49 ميليارد مترمكعب آب از منابع زيرزميني برداشت مي شود. اين رقم بخش بزرگي از كل آبهاي مصرفي در كشور ما را تشكيل مي دهد. از آنجايي كه حفر يك چاه برداشت آب زيرزميني براي اهداف خاص(شرب)، مستلزم صرف وقت و هزينه بالا بوده، پس داشتن اطلاعات كافي درباره پهنه بندي سفره هاي آبهاي زيرزميني از لحاظ كيفيت و كميت امري انكار ناشدني مي باشد. هدف از ارائه اين مقاله بهنگام سازي اطلاعات و پهنه بندي آبهاي زيرزميني از لحاظ دو پارامتر مهم كيفيت (TH و TDS) و تعيين مناسب ترين مناطق جهت بهره برداي از آبهاي زيرزميني با در نظر گرفتن استانداردهاي مصارف شرب در شهرستان شيراز، جهت داشتن مديريتي بهتر بر اين منبع بزرگ آب مي باشد. با بررسي نمونه هاي گرفته شده از 137 حلقه چاه در سال آبي 89-1388، به كمك نرم افزار GIS ، روش هاي درون يابي OK ، SK ، IDW و RBF و مدلهاي مختلفي مانند، كروي، دايره اي، نمايي و گوسي انجام شد و نقشه هاي پهنه بندي كيفيت آب شرب زيرزميني از لحاظ دو پارامتر ذكر شده، با در نظر گرفتن استانداردهاي آب شرب تهيه گرديد. در نهايت با بررسي روشها و مدل- هاي ذكر شده، روش SK با كمترين RMSE TDS: 701.7 و TH: 761.8 و ME TDS: -0.45 و TH: 0.58 مناسب ترين روش جهت تعيين مناطق مستعد جهت بهره برداري از آبهاي زيرزميني بر اساس اين دو پارامتر انتخاب گرديد