بررسي عوامل افزايش شوري آب كارون در حوزه ابخيز كارون مياني مطالعه موردي ايستگاه سد كارون تاگدار لندر

الودگي آبها يكي از معضلات موجود در جهان و كشور است كه ضرورت كنترل آن امري بديهي است رودخانه كارون پس از ورود به دشت خوزستان درمعرض تغييرات شديد فيزيكي و شيمياي قرار مي گيرد شورشدن آب كارون بخصوص در فصول كم آبي باعث كاهش كيفيت مطلوب آن براي مصارف شرب و صنعت خواهد گرديد. از طرفي استفاده از آب شور براي كشاورزي باعث تخريب تدريجي اراضي كشاورزي تحت ابياري خواهد شد دراين تحقيق با بررسي امار كيفيت آب رودخانه تغييرات مكاني كيفيت و سپس مناطق حاد از نظر شوري شناسايي گرديد. با نمونه برداري از ابراهه هاي ورودي به رودخانه در اين محدوده ها و سنجش كيفيت آب آنها رودهاي با كيفيت نامطلوب شناسايي و سپس خصوصيات زمين شناسي حوزه ابريز اين رودخانه ها و نقش سازندهاي زمين شناسي تشكيل دهنده آنها برروي كيفيت آب ابراهه مورد بررسي قرارگرفت كه نتايج به دست امده نشان ميدهد كه متوسط EC از مقدار 450 ميكروموس به 700 ميكروموس افزايش يافته كه دليل آن ورود ابراهه هايي با كيفيت نامناسب و عبور از تشكيلات تبخيري و نمكي گچساران و اغاجاري مي باشد.