تحليل فراواني وقوع ارتفاع رواناب سالانه توسط مناسبترين روش تجربي در حوزه هاي فاقد آمار هيدرومتري مطالعه موردي: جعفرآباد طبس

مطالعه هيدرولوژي آب هاي سطحي يكي از مهمترين بخش ها در طرح ها و پروژه هاي آبخيزداري مي باشد. يكي از عوامل اساسي در طراحي و تعيين نوع سازه هاي آبخيزداري تعيين ارتفاع و حجم رواناب سالانه در حوزه آبخيز مي باشد. در اين مطالعات برآورد ميزان آبدهي و رواناب سالانه در حوزه هاي آبخيز فاقد آمار هيدرومتري همواره از دغدغه هاي اصلي كارشناسان در مطالعات هيدرولوژي بوده است. استفاده از روابط تجربي به منظور برآورد ارتفاع رواناب سالانه در حوزه هاي آبخيز مناطق خشك و نيمه خشك كه عمدتا فاقد ايستگاه هاي هيدرومتري هستند در مطالعات هيدرولوژي مورد توصيه قرار گرفته است. دراين تحقيق ابتدا ارتفاع رواناب سالانه توسط چهار روش تجربي برآورد شد كه روش جاستين از بين اين چهار روش به عنوان مناسب ترين انتخاب شد. در نهايت با برازش توابع توزيع مختلف، تابع توزيع نرمال به عنوان بهترين برازش به داده هاي ارتفاع رواناب سالانه انتخاب شد.