اثر نوع محيط كشت بر درصد زنده ماني قلمه هاي انار زينتي، وحشي و تجاري تحت شرايط شوري ثابت آب آبياري

به منظور بررسي اثر نوع محيط كشت بر درصد ريشه زايي و توليد نهال قابل فروش در 6 ژنوتيپ انتخابي انار، اين پژوهش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سال‌هاي 1396 و 1397 در مركز تحقيقات ملي شوري واقع در يزد انجام شد. فاكتورهاي اين آزمايش شامل ارقام مورد مطالعه در 6 سطح (1- گلنار زينتي شهداد 2-وشيك سراوان 3-پوست سياه يزد 4-ژنوتيپ منطقه چاه افضل 5-نرك لاسجرد سمنان و 6-رباب فارس) و نوع محيط كشت در دو سطح (1-محيط كشت ماسه در خزانه و 2- محيط كشت ماسه در كيس ¬هاي پلاستيكي) بود كه با سه تكرار (هر تكرار داراي 50 مشاهده) و مجموع 1800 قلمه انجام شد. قلمه ها در طول دوره كشت با آبي با شوري 3.7 دسي زيمنس بر متر آبياري مي شدند. نتايج نشان داد كه نوع ژنوتيپ و محيط كشت بر درصد توليد قلمه هاي سبز تاثير دارد. در تمامي ژنوتيپ هاي مورد مطالعه، درصد قلمه هاي سبز توليد شده در محيط ماسه در كيسه هاي پلاستيكي بيشتر از محيط ماسه در خزانه بود كه نشان دهنده نقش مثبت كيسه هاي پلاستيكي در افزايش درصد ريشه زايي و توليد نهال مي باشد. در مجموع بيشترين درصد قلمه هاي سبز و ريشه دار در رقم هاي رباب فارس، گلنار شهداد و وشيك ترش سروان به ترتيب به ميزان 97.22 ، 97.22 و 95.88 درصد توليد شده در محيط ماسه در كيسه هاي پلاستيكي مشاهده شد.

no title, no abstract